Энтрапія
From Wikipedia, the free encyclopedia
Энтрапі́я (ад стар.-грэч.: ἐντροπία [entropía] — «зварот», «пераўтварэнне») — параметр стану рабочага цела ў тэрмадынаміцы, які характаразуе здольнасць сістэмы да выканання работы.
Хуткія факты Энтрапія, Вывучаецца ў ...
Энтрапія | |
---|---|
Вывучаецца ў | тэрмадынаміка[1] |
ISQ dimension |
|
Формула, якая апісвае закон або тэарэму |
|
Пазначэнне ў формуле |
|
Сімвал велічыні (LaTeX) |
|
Is invariant under | isentropic process[d] |
Рэкамендуемая адзінка вымярэння | joule per kelvin[d][2][3] і kilogram square metre per square second kelvin[d][2] |
Процілегла | negentropy[d] |
![]() |
Закрыць
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/40/Clausius.jpg/230px-Clausius.jpg)
У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Энтрапія (значэнні).
Паняцце энтрапіі ўвёў у 1865 годзе Р. Клаўзіус (1822—1888) для вызначэння меры адрознення рэальнага працэсу ад ідэальнага.
Энтрапія пазначаецца літарай , у Міжнароднай сістэме адзінак вымярэння СІ мае размернасць Джоўль, падзелены на градус Кельвіна [Дж/К] [4].