![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/68/Detail_van_sjerp_in_Chantilly_kloskant%252C_1850-1880.jpg/640px-Detail_van_sjerp_in_Chantilly_kloskant%252C_1850-1880.jpg&w=640&q=50)
Шантыльі (карункі)
карункі / From Wikipedia, the free encyclopedia
Карункі Шантыльі — адзін з самых вядомых у свеце відаў карункаў, звычайна сустракаецца пераважна ў чорным, рэдка — у белым колеры, складаецца з тонкай сеткаватай тканіны і кветкавых арнаментаў. Шаўковыя каклюшачныя карункі (руск.) (бел. ручной працы, назва адпавядае гораду Шантыі (руск.) (бел., Францыя. Вырабляюцца ў рэгіёне з XVIII стагоддзя[3]. З XIX стагоддзя вырабляюцца ў французскіх гарадах Баё (руск.) (бел. і Кадры (руск.) (бел., з 1919 года — у Кале[4], а таксама ў Герардсбергене (руск.) (бел., Бельгія.
Шантыльі | |
---|---|
Дата заснавання / стварэння | XVII стагоддзе[1] і XVIII стагоддзе[2] |
![]() Хустка з карункамі шантыльі — калекцыя {{нп3|Музей моды Антверпена|Музея моды|ru|Музей моды Антверпена}}, Антверпен (дэталь) | |
Названа ад | Chantilly[d][1] |
Краіна | |
Колер | чорны[1][2], белы колер[1][2] і колер натуральнага шоўку[d][2] |
Матэрыял | шоўк[1][2] і льняная тканіна[2] |
![]() |
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/19/Sjaal_in_Chantilly_kloskant%2C_1850-1880.jpg/320px-Sjaal_in_Chantilly_kloskant%2C_1850-1880.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5d/Mitaines_in_Chantilly_kloskant%2C_1850-1890.jpg/640px-Mitaines_in_Chantilly_kloskant%2C_1850-1890.jpg)
Дызайн карункаў шантыльі — далікатныя кветкавыя ўзоры, вышытыя тонкай шаўковай ніткай на фоне тонкай сетачкі. Рапорт узору раўнамерна паўтараецца па ўсёй шырыні палатна[5]. У пачатку XX стагоддзя каруначніц выцесніла механічная вытворчасць карункаў, што спрыяла ператварэнню карункапляцення ў індустрыю.
Карункі шантыльі ў цяперашні час часта выкарыстоўваюць для ўпрыгожвання вясельных убораў[6][7][8].
Малюнкі для французскіх карункаў выконвалі вядомыя мастакі, у тым ліку Жан Берэн, Франсуа Банемэ (фр.) (бел., Луі Булонь і пазней Франсуа Бушэ[5].