Цнатлівасць
стан чалавека да моманту першага сексуальнага кантакту / From Wikipedia, the free encyclopedia
Цнатлі́васць, таксама цно́та, цно́тнасць, няві́ннасць, дзяво́цтва — стан чалавека да моманту першага сексуальнага кантакту[1][2]. Тэрмін нявінніца першапачаткова адносіўся толькі да сексуальна нявопытных жанчын, але эвалюцыянаваў, каб ахапіць цэлы шэраг азначэнняў, якія сустракаюцца ў традыцыйных, сучасных і этычных канцэпцыях[3][4][5][6]. Гетэрасексуальныя людзі могуць лічыць страту цнатлівасці толькі праз пеніса-вагінальнае пранікненне[3][5][7][8], у той час як людзі іншай сексуальнай арыентацыі часта ўключаюць аральны секс, анальны секс або ўзаемную мастурбацыю як прычыну страты цнатлівасці[3][6][9].
У некаторых грамадствах існуюць рэлігійныя і культурныя традыцыі, паводле якіх цэніцца статус нявінніцы, асабліва ў поглядах на сексуальныя паводзіны да шлюбу. Як і цнатлівасць, паняцце некранутасці традыцыйна прадугледжвае сексуальнае ўстрыманне. Канцэпцыя некранутасці звычайна закранае маральныя або рэлігійныя праблемы і можа мець наступствы з пункту гледжання сацыяльнага статусу і адносін у грамадстве[3][10]. Хаця некранутасць мела значныя прававыя наступствы ў некаторых грамадствах у мінулым, у бальшыні сучасных грамадстваў яна не мае юрыдычных наступстваў. Сацыяльныя ж наступствы некранутасці дагэтуль застаюцца ў многіх грамадствах і могуць мець розны ўплыў на сацыяльную ролю чалавека.
Існуе распаўсюджаны міф, што анатамічнай прыкметай жаночай цнатлівасці ёсць наяўнасць дзявочай плявы, аднак у сапраўднасці варыяцыйнасць форм дзявочай плявы такая, што яна можа не быць пашкоджаная ў час вагінальнага сексу, альбо ўвогуле адсутнічаць з нараджэння[11].