Хуа Янь
From Wikipedia, the free encyclopedia
Хуа Янь (кіт. трад. 華嵒, спр. 华嵒; 华岩, піньінь Hua Yan, W.-G.: Hua Yen, EFEO: Houa Yen; 1682—1756) — кітайскі мастак перыяду праўлення дынастыі Цын.
Хуа Янь | |
---|---|
кіт.: 華嵒 | |
Дата нараджэння | 1682[1][2][…] |
Месца нараджэння |
|
Дата смерці | 1756[2][3][…] ці 1761[4] |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | мастак |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Другое імя (цзы 字) — Цююэ (кіт. трад. 秋岳, піньінь Qiuyue, W.-G.: Ch’iu-yo[5][6])[7]; вядомы таксама (хао 号) як Сіньло Шаньжэнь (кіт. трад. 新羅山忈; 新羅山人, спр. 新罗山人, піньінь Xinluo Shanren[8], W.-G.: Нѕіп-lo Shan-jén[5][6][9])[7], Дун’юань Шэн (кіт. трад. 东园生, піньінь DongYuan Sheng)[7], Буі Шэн (кіт. трад. 布衣生, піньінь BuYi Sheng) і Лігоу Цзюйшы (кіт. трад. 离垢居士, піньінь Ligou Jushi — «Вызвалены ад брыдоты пустэльнік»), Баша Даожэнь (кіт. трад. 白沙道人, піньінь Bosha Daoren)[10].
Нарадзіўся ў Шанхане (руск.) (бел. (правінцыя Фуцзянь) у беднай сям’і сялян (якія, імаверна, належалі ханьскай субэтнічнай супольнасці хака (руск.) (бел., якая традыцыйна мела магчымасць даваць дзецям добрую класічную адукацыю). Па прычыне беднасці быў вымушаны яшчэ ў дзяцінстве пакінуць школу і пачаць працаваць у якасці памочніка майстра на папяровай фабрыцы. Ва ўзросце васемнаццаці гадоў людзі з яго клана пабудавалі ўласны храм і вырашылі, што Хуа Яню можна даручыць роспіс яго сцен, але атрымалі адмову з боку мясцовых уплывовых феадалаў. Разгневаны Хуа Янь таемна прабраўся ў храм і за адну ноч распісаў усе чатыры сцены галоўнай залы, пасля чаго збег са сваёй вёскі і накіраваўся ў Ханчжоу, дзе пачаў зарабляць продажам сваіх карцін, у хуткім часе атрымаўшы там вядомасць і павагу. У 1732 годзе ён пераехаў у Янчжоу, дзе жыў да 1741 года і стаў дружны з членамі мастацкага гуртка «Восем дзівакоў з Янчжоу». Вярнуўшыся адтуль у Ханчжоу, ён пасяліўся на беразе Заходняга возера і апошнія гады жыцця цалкам прысвяціў працы, пражыўшы ў гэтым горадзе да канца свайго жыцця.
Яго творчасць разнастайна па жанравай тэматыцы"пейзаж" (шань-шуй), «партрэт» (жэнь-у), «кветкі і птушкі» (хуаняа).