Хокан Эйрыксан

Хокан Эйрыксан (каля 998—1029/1030) — апошні ярл Хладзіра, кіраўнік Нарвегіі (1014—1015, 1028—1029).

Хокан Эйрыксан
Håkon Eiriksson
ярл Хокан Эйрыксан
Кіраўнік Нарвегіі ад імя дацкага караля Кнуда Вялікага 1014 — 1015
Папярэднік	Эйрык, сын Хокана Магутнага
Пераемнік	Олаф II Святы
Кіраўнік Нарвегіі ад імя дацкага караля Кнуда Вялікага 1028 — 1029/1030
Папярэднік	Олаф II Святы
Пераемнік	Свен Кнутсан
Нараджэнне	995 Нарвегія
Смерць	1029
Род	Ярлы Ладэ
Бацька	Эйрык Хокансан[1]
Маці	Гіта Свенсдоцір[d][1]
Жонка	Gunhilda[d][2]
Дзеці	Bodil Hakonsdatter[d]

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Хокан.

Біяграфія

Прадстаўнік дынастыі нарвежскіх кіраўнікоў (ярлаў) вобласці Ладэ ва ўсходняй частцы Тронхейма. Адзіны сын Эйрыка Хокансана (957—1024), ярла Хладзіра (995—1024) і кіраўніка Нарвегіі (1000—1014). Яго маці была Гіта Свендоцір, дачка караля Даніі Свена Вілабародага і зводная сястра Кнуда Вялікага.

У 1000 годзе пасля бітвы ля Свольдэра і гібелі нарвежскага конунга Олафа Тругвасана дацкі кароль Свен Вілабароды прызначыў кіраўнікамі Нарвегіі братоў Эйрыка і Свена Хокансанаў, якія прызнавалі сваю васальную залежнасць ад Даніі. У 1014 годзе Хокан Эйрыксан пакінуў Нарвегію і ўдзельнічаў у ваеннай кампаніі свайго сюзерэна, караля Даніі Кнуда Вялікага, у Англіі. Кнуд Вялікі атрымаў перамогу і стаў каралём Англіі, прызначыўшы Эйрыка ярлом графства Нартумбрыя. У 1024 годзе Эйрык Хокансан сканаў у Нартумбрыі.

Пасля ад’езду свайго бацькі ў Англію Хокан Эйрыксан у якасці дацкага васала стаў памочнікам і суправіцелем свайго дзядзькі Свена Хокансана, валодаючы некаторымі абласцямі ў якасці васала Швецыі. У 1015 годзе нарвежскія бонды, незадаволеныя кіраваннем хладзірскіх ярлаў, заклікалі да сябе марскога конунга і прадстаўніка Хорфагераў Олафа Харальдсана (будучага Олафа Святога). У тым жа годзе Олаф Святы прыбыў у Нарвегію, дзе, атрымаўшы падтрымку шэрагу ўдзельных каралёў, абвясціў сябе каралём Нарвегіі. У бітве ля Несьяра Олаф Святы разграміў войска Свейна Хокансана, які бег у Швецыю, дзе ў 1016 годзе сканаў. Яго пляменнік Хокан Эйрыксан бег у Англію, дзе быў добра прыняты каралём Кнудам Вялікім і атрымаў ад яго тытула ярла Вустэра.

У 1016—1030 гадах Хокан Эйрыксан згадваецца як кіраўнік Каралеўствы Астравоў, магчыма, з’яўляўся васалам караля Англіі і Даніі Кнуда Вялікага.

У 1028 годзе пасля выгнання нарвежскага караля Олафа Святога Хокан Эйрыксан быў прызначаны Кнудам Вялікім кіраўніком Нарвегіі. У 1029 ці 1030 годзе Хокан, які пакінуў Нарвегію, загінуў падчас караблекрушэння ў праліве Пентленд-Ферт паміж Аркнейскімі астравамі і Шатландыяй.

Быў жанаты на Гунхільдзе, пляменніцы караля Англіі, Даніі і Нарвегіі Кнуда Вялікага, ад шлюбу з якой меў адзіную дачку: Бодзіль Хокансдотэр.

Зноскі

1. Lundy D. R. The Peerage

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q67129259'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q21401824'></a>
2. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.

Літаратура

• Woolf, Alex (2007), From Pictland to Alba, 789—1070, The New Edinburgh History of Scotland, Edinburgh: Edinburgh University Press, ISBN 978-0-7486-1234-5

Спасылкі

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
• Сноры Стурлусан. «Круг Зямны» Сага пра Олафа Святога