From Wikipedia, the free encyclopedia
Уільям Стрэт (англ.: William Strutt; 1756—1830) — прадпрымальнік з Белпера, Англія. Быў паспяховым архітэктарам, спраектаваў многія з мастоў у Дэрбі, у 1810 годзе стварыў праект першага будынка Дэрбішырскай галоўнай бальніцы. У 1779 годзе ён стаў ганаровым грамадзянінам Дэрбі, што дазволіла яму ўдзельнічаць у галасаванні на выбарах у Парламент. Ён быў адным з заснавальнікаў Філасофскага таварыства Дэрбі, а таксама быў яго прэзідэнтам на працягу дваццаці васьмі гадоў[5]. З'яўляўся членам Лонданскага каралеўскага таварыства.
| Уільям Стрэт | |
|---|---|
 | |
| Род дзейнасці | прамысловае будаўніцтва |
| Дата нараджэння | 20 ліпеня 1756[1][2] |
| Месца нараджэння |
|
| Дата смерці | 29 снежня 1830[1] (74 гады) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Jedediah Strutt[d][3] |
| Маці | Elizabeth Strutt[d][4][3] |
| Жонка | Barbara Evans[d] |
| Дзеці | Edward Strutt, 1st Baron Belper[d], Elizabeth Strutt[d], Anne Strutt[d] і Frances Strutt[d] |
| Член у | |
| Узнагароды і прэміі |
член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Стрэт быў першым сынам Джэдэдаі Стрэта, і ва ўзросце чатырнаццаці гадоў, пасля атрымання добрай адукацыі, Уільям стаў дапамагаць бацьку ў справах. Ён таксама атрымаў у спадчыну ад бацькі здольнасці да занятку механікай і, па чутках, прыдумаў які рухаецца мула за некалькі гадоў да Рычарда Робертса, запатэнтаваўшага яго ў 1830 годзе, хоць узровень развіцця тэхналогій і не дазволіў бы ўвасобіць праект.
Уільям займаўся тэхнічным бокам сямейнага бізнесу, тады як яго браты, Джозеф Стрэт і Джордж Бенсон, узялі на сябе, адпаведна фінансы і кіраванне. Яны сталі вядомыя як W.G. and J. Strutt.
Адным з найбольш важных дасягненняў Стрэтабыла распрацоўка вогнетрывалых канструкцый і тэхналогій на тэкстыльных фабрыках і іх укараненне ў розных галінах. Пажары былі асноўнай праблемай фабрык XIX стагоддзя, асабліва калі яны працавалі з гаручымі матэрыяламі. Калі ў 1788 годзе згарэла фабрыка абацтва Дарлі, яе перабудавалі, абараніўшы бэлькі лістамі бляхі. Шматлікія англійскія інжынеры ў тыя гады працавалі над праблемамі вогнеаховы, якія мелі сапраўды дзяржаўнае значэнне.
Упершыню Стрэт выкарыстаў чыгун для будаўніцтва мастоў у Дэрбі, пасля пачаўшы ўжываць яго і ў будаўніцтве будынкаў. Спачатку — пры пабудове фабрыкі паркалю ў Дэрбі і склада ў Мілфардзе (не захаваўся, знесены ў 1964 годзе, цяпер на яго месцы аўтастаянка), а затым пры будаўніцтве новай Заходняй Фабрыкі, збудаванай 1795 у Белперы. Кафля і гіпсавая тынкоўка падтрымліваліся на арках цаглянага мура, выкладзенай вакол чыгунных калон. Бэлькі з драўніны абшывалі ліставым жалезам. Для зніжэння вагі канструкцый, верхнія паверхі былі выкананы ў выглядзе гліняных купалаў, абліцаваных гіпсам.
Затым Стрэт пабудаваў пяціпавярховую фабрыку па перапрацоўцы лёну ў Дытерынгтане, Шрусберы, выканаўшы бэлькі з чыгуну, што зрабіла фабрыку адным з першых прамысловых будынкаў з металічным каркасам. Ён выкарыстаў той жа прынцып для аднаўлення Паўночнай Белперскай фабрыкі пасля пажару ў 1803 годзе. Пасля Стрэт пабудаваў яшчэ цэлы шэраг іншых заводаў у Белперы і Мілфардзе, найбольш выбітнай з яго пабудоў была круглая фабрыка, пабудаваная, верагодна, пад уплывам ідэй Джэрэмі Бентама.
Уільям Стрэт ажаніўся з Барбарай, дачкой Томаса Эванса з абацтва Дарлі. Яго першы сын, Эдуард, пазней стаў Лордам Белперам. У Стрэта таксама былі тры дачкі: Элізабет, Ганна і Фрэнсіс, а яшчэ дзве дачкі памерлі ў маленстве.
У 1817 годзе ён быў абраны членам Лонданскага каралеўскага грамадства, дзе займаў пасаду лейтэнанта-прадстаўніка (DL) ад Дэрбішыра[6].
У 1819 годзе Стрэт спраектаваў і пабудаваў бальніцу Дэрбі, над якой ён працаваў са сваім сябрам Чарльзам Сільвестрам. Сільвестр апісаў новыя спосабы ацяплення бальніц, якія былі ўключаны ў праект, а таксама некаторыя функцыі, якія паляпшаюць умовы знаходжання, такія як самаачышчаючыя прыбіральні з асвяжальнікамі паветра[7]. Стрэт выкарыстаў у праекце мноства новаўвядзенняў, у тым ліку свае вогнетрывалыя канструкцыі і інавацыйную сістэму ацяплення, якая дазволіла пацыентам дыхаць свежым цёплым паветрам. Кульмінацыяй праекта была вялікая статуя Эскулапа, створаная Уільямам Кофі[8] захаваныя Сільвестрам, новаўвядзенні, зробленыя Стрэтам, выкарыстоўваліся затым у наступных будаўнічых праектах[7]. Шпіталь Дэрбі лічыўся перадавым будынкам еўрапейскай архітэктуры, і шматлікія архітэктары наведвалі яго, знаёмячыся з асаблівасцямі і навінкамі. Пасля гэтага Стрэту прапанавалі стаць членам Лонданскага каралеўскага таварыства пять выдатных людзей, сярод якіх былі Марк Брюнель і Джэймс Ват[8].
Стрэт памёр у 1830 годзе і быў пахаваны ў уніяцкай капліцы ў Фраяргейтзе, Дэрбі. У 1831 годзе прэзідэнт Лонданскага каралеўскага таварыства абагульніў дасягненні Стрэта, назваўшы яго «аўтарам гэтых значных паляпшэнняў у канструкцыі печаў, у эканамічным вытворчасці і размеркаванне цяпла, якія за апошнія гады былі так шырока і з такой карысцю ўкаранёны ў апале і вентыляцыі бальніц і грамадскіх будынкаў»[8].
.svg){kind=small}
{{cite journal}}: Праверце значэнне даты ў: |accessdate= (даведка)Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
