![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/57/Red_Fuji_southern_wind_clear_morning.jpg/640px-Red_Fuji_southern_wind_clear_morning.jpg&w=640&q=50)
Укіё-э
From Wikipedia, the free encyclopedia
Укіё-э — кірунак у выяўленчым мастацтве Японіі, які атрымаў развіццё з перыяду Эда. Слова укіё, літаральнае перакладаецца як «свет, які плыве», з'яўляецца амафонам да будысцкага тэрміну «свет смутку», але запісваецца іншымі іерогліфамі.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/57/Red_Fuji_southern_wind_clear_morning.jpg/640px-Red_Fuji_southern_wind_clear_morning.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0e/Toshusai_Sharaku-_Otani_Oniji%2C_1794.jpg/640px-Toshusai_Sharaku-_Otani_Oniji%2C_1794.jpg)
Гравюры ў стылі укіё-э - асноўны від ксілаграфіі ў Японіі. Гэтая форма мастацтва стала папулярнай ў гарадской культуры Эда (сучасны Токіа) ў другой палове XVII стагоддзя.
Заснавальнікам укіё-э лічыцца японскі жывапісец і графік Хісікава Маранобу.
Першапачаткова гравюры былі чорна-белымі — выкарыстоўвалася толькі туш, з пачатку XVIII стагоддзя некаторыя працы затым размалёўвалі ўручную з дапамогай пэндзля. У XVIII стагоддзі Судзукі Харунобу ўкараніў тэхніку шматколернага друку для вырабу нісікі-э («парчовыя малюнкі»).
Гравюры укіё-э былі даступныя па цане з-за магчымасці іх масавай вытворчасці. Яны прызначаліся ў асноўным для гарадскіх жыхароў, якія не маглі дазволіць сабе выдаткаваць грошы на карціны.
Для укіё-э характэрныя карціны штодзённага жыцця, сугучныя гарадской літаратуры гэтага перыяду. На гравюрах маляваліся гейшы, барцы сумо і папулярныя акцёры тэатра кабукі (якуся-э). Пазней стала папулярнай пейзажная гравюра.