![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/90/Viola_and_Mina_share_food.jpg/640px-Viola_and_Mina_share_food.jpg&w=640&q=50)
Сумеснае карыстанне
From Wikipedia, the free encyclopedia
Сумеснае карыстанне[1] (англ.: sharing — сумеснае выкарыстанне, размеркаванне, раздзяленне; у прафесійных колах, а таксама гутарковай мове сустракаецца як шарынг, шэрынг) — сумеснае выкарыстанне рэсурсаў або ежы.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/90/Viola_and_Mina_share_food.jpg/640px-Viola_and_Mina_share_food.jpg)
У вузкім сэнсе раздзяленне азначае сумеснае або паслядоўнае выкарыстанне вычарпальных рэчаў, такіх як пашы або агульная жылая плошча. Гэта таксама працэс дзялення і размеркавання. У дадатак да відавочных чалавечых актыўнасцяў, мы можам таксама знайсці шмат прыкладаў размеркавання ў прыродзе. Напрыклад, калі арганізм бярэ спажыўныя рэчы або кісларод, яго ўнутраныя органы працуюць так, каб дзяліць і размяркоўваць узятую энергію, і пастаўляць у часткі цела, якім яна патрэбна. Кветкі дзеляць і размяркоўваюць сваё насенне.
У шырокім сэнсе, шарынг можа ўключаць свабодную раздачу праў для карыстання рэчамі (таварамі), якія могуць разглядацца як несупернічаючы (не канкуруючы) тавар, напрыклад, інфармацыя.
Больш вузка «шарынг» можа, значыць, даванне нечага ў якасці падарунка, напрыклад, «шарыць» камусьці ежу насамрэч азначае даць нешта як падарунак. Шарынг — гэта базавы кампанент чалавечага ўзаемадзеяння, адказны за ўзмацненне сацыяльных сувязей і гарантаванні дабрабыту індывіда[2].