Старажытнабеларуская літаратура
From Wikipedia, the free encyclopedia
Старажытнабеларуская літаратура створана на старабеларускай мове і іншых мовах пераважна на землях Беларусі.
Характар і змест старажытнабеларускай літаратуры — сведчанне рэлігійнай трываласці, выяўленне права пісьменніка на творчую і светапоглядную эвалюцыю, пошук і эксперымент. Адкрытасць да культур суседзяў, блізкіх і далёкіх, спрычыніліся да ўзнікнення моўнага полілінгвізму. Ступень і маштабы выкарыстання ў літаратурна-пісьмовай практыцы царкоўнаславянскай, лаціны і польскай моў, дазваляюць лічыць іх, побач з галоўнай старабеларускай, асноўнымі літаратурнымі мовамі прыгожага пісьменства тых часоў.
Відавая і родава-жанравая сістэма арыгінальнай старабеларускай літаратуры дастаткова разгалінаваная, а корпус твораў прыгожага пісьменства — колькасна і аб'ёмна надзвычай разнастайны. У старажытнай літаратуры Беларусі існуюць усе асноўныя роды і віды. Яна прадстаўлена эпічнымі жанрамі — апавядальнымі і апісальна-белетрызаванымі формамі (у тым ліку, дзяржаўнымі летапісамі і хронікамі), паэзіяй і публіцыстыкай.