Пісар
From Wikipedia, the free encyclopedia
Пісар, пісец (польск.: pisarz, руск.: писарь — «писец», укр.: писар — «писець») — сакратар суда у ВКЛ.
У Рэчы Паспалітай быў сакратарам, натарыусам, афіцыйна заняты у судах, канцылярыі, адміністрацыі грамадзянскай і вайсковай. У залежнасці ад кампетэнцыі былі прыкметныя пісарі: вялікі (польск.: wielki), вялікага двара (польск.: nadworny wielki), падатковы (польск.: skarbowy), рэзідэнцыі (żupny), маршалка (marszałkowski), падкоморыя (podkomorski), палкавыя (pułkowy), палявой (polny), магістратаў (grodzki), гарадскі (miejski), муніцыпальнай лаўкі (ławy miejskiej), гміны (gminny), суда сельскага (sądu wiejskiego), межавы (graniczny), земскі (ziemski), рэгістратар канцлера (kanclerza kancelarii kanclerskiej), дэкретовыя (dekretowy), судовы (wyroków), тунэльны (sztolni), рады (radziecki) і інш.