![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/73/Newton_Cannon.svg/langbe-640px-Newton_Cannon.svg.png&w=640&q=50)
Першая касмічная скорасць
скорасць, з якой цела павінна рухацца, каб заставацца на арбіце нябеснага цела / From Wikipedia, the free encyclopedia
Пе́ршая касмі́чная ско́расць[1][2] — такая скорасць, якую неабходна даць спадарожніку, каб ён рухаўся па кругавой арбіце каля паверхні планеты, на вышыні, нашмат меншай за радыус планеты.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/73/Newton_Cannon.svg/220px-Newton_Cannon.svg.png)
Велічыню першай касмічнай скорасці можна вылічыць з дапамогай наступнай формулы:
дзе — радыус планеты,
— велічыня паскарэння свабоднага падзення для дадзенай планеты.
Заўвага: Першая касмічная скорасць для Зямлі на вышыні ў 200 — 300 км роўная 7,9 км/c.