Пашпарт грамадзяніна Беларусі
From Wikipedia, the free encyclopedia
Пашпарт грамадзяніна Рэспублікі Беларусь — дакумент, які выдаецца грамадзянам Рэспублікі Беларусь для ўнутранага карыстання і для ажыццяўлення паездак за мяжу. Да 1 верасня 2021 года ў Беларусі асноўным дакументам, які сведчыў асобу, з’яўляўся пашпарт грамадзяніна Рэспублікі Беларусь узору 1996 года, які дзейнічаў як для ўнутранага карыстання, так і для выезду за мяжу. 1 верасня 2021 года былі ўведзены ў абарачэнне дакументы новага ўзору — ID-картка (для ўнутранага карыстання) і біяметрычны пашпарт (для выезду за мяжу)[1]. Пры гэтым атрыманне ID-карткі і біяметрычнага пашпарта не з’яўляецца абавязковым, пашпарт узору 1996 года з’яўляецца дзейным (у тым ліку і для выезду за мяжу) да заканчэння ўказанага ў іх тэрміну. Па стане на лістапад 2021 года ёсць магчымасць выбару, які дакумент атрымліваць — пашпарт узору 1996 года або ID-картку і біяметрычны пашпарт (пры неабходнасці).
Артыкул вымагае праверкі арфаграфіі Удзельнік, які паставіў шаблон, тлумачыць яго так: блага вычытаны машынны пераклад, першапачатковую вычытку здзейсніў, сустракалася таксама лацінскае "і" замест кірылічнага. |
Пашпарт выдаецца грамадзянам у любым узросце. Пры дасягненні 14-гадовага ўзросту кожны грамадзянін мусіць атрымаць пашпарт. Пашпарт выдаецца не болей, чым на 10 гадоў. Раней пашпарт мусілі атрымліваць па дасягненні 16-гадовага ўзросту і па 25, 45, 100 і 125 гадоў выдаўся новы пашпарт.[2].