![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3c/Russia_edcp_relief_location_map.jpg/640px-Russia_edcp_relief_location_map.jpg&w=640&q=50)
Нерскае пласкагор’е
From Wikipedia, the free encyclopedia
Не́рскае пласкагор’е[1] (руск.: Нерское плоскогорье) — пласкагор’е ў Расіі, у Якуціі і Магаданскай вобласці.
Нерскае пласкагор’е | |
---|---|
руск. Нерское плоскогорье | |
64° пн. ш. 145°30′ у. д.HGЯO | |
Краіна | |
Даўжыня | 130 км |
Шырыня | 50—70 км |
Найвышэйшая вяршыня | Хуламрын |
Найвышэйшы пункт | 2077 м |
Пласкагор’е знаходзіцца на паўночным усходзе Сібіры. З паўночнага ўсходу абмежавана хрыбтом Чэрскага, з паўднёвага ўсходу — Верхнекалымскім нагор’ем, з паўднёвага захаду — хрыбтом Сарычава. Даўжыня ў напрамку з поўначы на поўдзень складае амаль 130 км, з захаду на ўсход — 50—70 км. Пераважаюць вышыні ў 700—1500 м. Найбольшая вышыня дасягае 2077 м (гара Хуламрын)[2]. Складзена з пясчанікаў, алеўралітаў і гліністых сланцаў. Паўсюдна вечная мерзлата. Расліннасць у ніжняй частцы схілаў — рэдкія лістоўнічныя лясы, зараснікі кедравага сланіку, хмызняковай вольхі, вышэй 1100—1200 м — горная тундра. На паўднёвых схілах пласкагор’я сустракаецца стэпавая расліннасць.
Праз Нерскае пласкагор’е працякае рака Нера (прыток Індыгіркі)[3], пралягае тракт Усць-Нера — Магадан[2].