Нейтрынныя асцыляцыі — ператварэнні нейтрына (электроннага, мюоннага або таоннага) у нейтрына іншага віду (пакалення), ці ж у антынейтрына. Тэорыя прадказвае наяўнасць закона перыядычнага змянення імавернасці выяўлення часціцы пэўнага віду ў залежнасці ад ўласнага часу, які прайшоў з моманту стварэння часціцы.
Хуткія факты Сведчанні, Тэорыі ...
Закрыць
Ідэя нейтрынных асцыляцый была ўпершыню выказана савецка-італьянскім фізікам Б. М. Пантэкорва ў 1957 годзе[1].
Наяўнасць нейтрынных асцыляцый важна для вырашэння праблемы сонечных нейтрына.