Мурасакі Сікібу

Мурасакі Сікібу (紫 式 部, 973? — 1014?) — выбітная японская паэтэса і пісьменніца перыяду Хэйан, аўтар рамана «Аповесць пра Гэндзі», «Дзённіка Мурасакі Сікібу», захаваўся таксама яе асабісты зборнік вершаў.

Мурасакі Сікібу
яп.: 紫式部
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	магчыма яп.: 藤原 香子[1]
Дата нараджэння	не раней за 970 і не пазней за 978
Месца нараджэння	Heian-kyō[d], Kadono district[d], прэфектура Кіёта, Японія
Дата смерці	не раней за 1014 і не пазней за 1031
Месца смерці	Heian-kyō[d], Kadono district[d], прэфектура Кіёта, Японія
Бацька	Фудзівара но Тамэтокі[d]
Маці	Fujiwara no Tamenobu's daughter[d]
Муж	Фудзівара но Набутака[d]
Дзеці	Дайні но Санмі[d]
Месца працы	Фудзівара но Сёсі[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	фрэйліна, раманіст, паэтка, пісьменніца, аўтар дзённіка, філосаф, кінасцэнарыст
Мова твораў	японская мова
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Асабістае імя пісьменніцы (як і іншых жанчын перыяду Хэйан) нам невядома; «Мурасакі Сікібу» — мянушка, складзеная з імя адной з галоўных гераінь рамана «Гэндзі-манагатары», умілаванай прынца Гэндзі, і пасады бацькі пісьменніцы «сікібу-но дзё». Бацька Мурасакі, Фудзівара Тамэтокі, належаў да паўночнай галіны роду Фудзівара. Ён быў вядомым вучоным і паэтам, як і многія яго сваякі (напрыклад, Фудзівара Канэсукэ, адзін з 36 несмяротных). Маці Мурасакі — дачка Фудзівара Тамэнобу. І маці, і бацька належалі да сярэдняй чыноўніцкай арыстакратыі.

У 998 г. Мурасакі выйшла замуж за Фудзівара Набутака. У 999 г. у іх нарадзілася дачка, Кэнсі, у будучыні — паэтэса, вядомая пад імем Дайн-но Самісю. У 1001 г. Фудзівара Набутака сканаў, і Мурасакі апынулася ў складаным матэрыяльным становішчы. У 1005 г. яна была вымушаная пайсці на службу да імператрыцы Сёсі, дачкі Фудзівара Міцінага. Адначасова з Мурасакі на службу ў палац паступілі і іншыя вядомыя паэтэсы: Акадзомэ Эмон, Ідзумі Сікібу. Гэта быў бліскучы двор, пры якім часта праводзіліся паэтычныя турніры. «Дзённік» Мурасаки Сікібу адносіцца да жанру дзуйхіцу — успаміны пра тое, што хвалявала яе, у асноўным арганізаваныя ў храналагічным парадку. Але ў «Дзённіку» ёсць і пасажы, якія не паддаюцца часовай атрыбуцыі, — развагі пра людзей, якія атачаюць Мурасакі, успаміны дзяцінства. У цэлым «Дзённік» ахоплівае перыяд з 1008 па 1010 г. У «Дзённіку» Мурасакі згадваецца Сэй-сёнагон.

Большасць даследчыкаў лічаць, што «Гэндзі-манагатары» напісаны ў 1001—1008 гг. Мяркуецца, у 1013—1014 гг. складзены яе асабісты зборнік вершаў. Паколькі ніякіх звестак пра яе і ніякіх яе вершаў пазней 1014 г. не сустракаецца. Верагодна, у той жа час яна пакінула двор. Таму большасць даследчыкаў лічаць 1014 г. годам яе смерці.

Лічыцца, што яе магіла знаходзіцца з заходняга боку ад магілы паэта Оно Такамура, каля ракі Харыкава, паўночней сучаснага Кіёта. У храмах Эндзёдзі, Ісіяма Хонган-дзі, Дайтокудзі стаяць прысвечаныя Мурасакі Сікібу ступы для прынашэнняў.

У гонар Мурасакі Сікібу названы кратар на Меркурыі.

Зноскі

1. http://hdl.handle.net/2065/42530

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Мурасакі Сікібу