Леапольд Фігль

Леапольд Фігль (ням.: Leopold Figl; 2 кастрычніка 1902, Руст, Ніжняя Аўстрыя — 9 мая 1965, Вена) — аўстрыйскі палітык, член АНП, федэральны канцлер Аўстрыі ў 1945—1953 гг.

Леапольд Фігль
ням.: Leopold Figl
14-ы федэральны канцлер Аўстрыі 20 снежня 1945 — 2 красавіка 1953
Папярэднік	Карл Рэнер
Пераемнік	Юліус Рааб
міністр замежных спраў Аўстрыі[d] 26 лістапада 1953 — 9 чэрвеня 1959
Папярэднік	Karl Gruber[d]
Пераемнік	Бруна Крайскі
прэзідэнт Аўстрыі 31 снежня 1950 — 21 чэрвеня 1951
Папярэднік	Карл Рэнер
Пераемнік	Тэадор Кёрнер
Нараджэнне	2 кастрычніка 1902(1902-10-02)[1][2][…] Michelhausen[d], Тульн[d], Ніжняя Аўстрыя, Аўстра-Венгрыя
Смерць	9 мая 1965(1965-05-09)[1][3] (62 гады) Вена, Аўстрыя[4]
Месца пахавання	Цэнтральныя могілкі ў Вене[d]
Партыя	Аўстрыйская народная партыя Хрысціянска-сацыяльная партыя[d] Айчынны фронт
Член у	KaV Norica Wien[d] AV Austria Innsbruck[d]
Адукацыя	Венскі прыродазнаўчы ўніверсітэт
Месца працы	Федэральны Урад Аўстрыі
Узнагароды	Ring of Honour of the austrian state Lower Austria[d] ганаровы доктар Венскага тэхнічнага ўніверсітэта[d] ганаровы доктар Венскага ўніверсітэта[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

З 1931 года — віцэ-старшыня Фермерскай лігі Ніжняй Аўстрыі, з 1933 — старшыня. Пры рэжыме Дольфуса увайшоў у склад федэральнай рады па эканамічнай палітыцы. Пасля аншлюсу арыштаваны і адпраўлены ў канцэнтрацыйны лагер Дахаў, у маі 1943 года вызвалены, працаваў нафтавым інжынерам, у кастрычніку 1944-га зноў арыштаваны, адпраўлены ў Маўтхаўзен і ў лютым 1945 прысуджаны да пакарання смерцю за «дзяржаўную здраду». У тым жа годзе вызвалены савецкімі войскамі, арганізоўваў забеспячэнне жыхароў Вены харчаваннем. 14 красавіка 1945 г аднавіў Фермерскую лігу і 17 красавіка ўвайшоў разам з ёй у склад створанай Аўстрыйскай народнай партыі (АНП), стаўшы яе віцэ-старшынёй. 27 красавіка стаў в. а. прэм’ер-міністра Ніжняй Аўстрыі і віцэ-прэм’ерам.

Пасля правядзення ў снежні таго ж года свабодных парламенцкіх выбараў, на якіх АНП атрымала пераканаўчую перамогу, сфармаваў вялікую кааліцыю з СПА, якая праіснавала да 1966 года, і стаў канцлерам. 26 лістапада 1953 года Фігль сышоў з пасады канцлера і стаў міністрам замежных спраў Аўстрыі ва ўрадзе Юліуса Рааба, падпісаўшы ў гэтай якасці Дэкларацыю аб незалежнасці Аўстрыі. У 1959 годзе па выніках парламенцкіх выбараў, якія павялічылі прадстаўніцтва сацыялістаў, новым міністрам замежных спраў стаў сябра СПА Бруна Крайскі. Фігль быў абраны старшынёй парламента (Нацыянальнага савета), а з 1962 году стаў прэм’ер-міністрам роднай Ніжняй Аўстрыі, займаючы гэтую пасаду да студзеня 1965 года.

Зноскі

1. Leopold Figl // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q15706812'></a>
2. Leopold Figl // Brockhaus Enzyklopädie

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227'></a>
3. Wer ist Wer

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q21857797'></a>
4. Deutsche Nationalbibliothek Record #118532987 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578'></a>