Лаза Лазаравіч

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Лазаравіч.

Лазар «Лаза» Лазаравіч (сербск.: Лаза Лазаревић; 1 мая 1851 — 10 студзеня 1891) — сербскі пісьменнік і псіхіятар.

Лаза Лазаравіч
сербск.: Лаза К. Лазаревић
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	13 мая 1851(1851-05-13)[1]
Месца нараджэння	Шабац, Княства Сербія
Дата смерці	10 студзеня 1891(1891-01-10)[1] (39 гадоў) ці 29 снежня 1890(1890-12-29)[2] (39 гадоў)
Месца смерці	Бялград, Каралеўства Сербія[3]
Пахаванне	Новыя могілкі[d]
Грамадзянства	Каралеўства Сербія
Альма-матар	юрыдычны факультэт Бялградскага ўніверсітэта[d] (1871)
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, неўролаг, псіхіятр, паэт-адвакат
Кірунак	рэалізм
Грамадская дзейнасць
Член у	Сербская акадэмія навук і мастацтваў Сербскае навуковае таварыства[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся ў Шабцы ў сям'і гандляра. Сярэднюю адукацыю атрымаў у родным мястэчку, потым вучыўся ў Бялградзе і Берліне. Пасля заканчэння навучання працаваў урачом у Бялградзе. Быў членам Сербскага навуковага таварыства і Акадэміі навук. Аўтар навуковых прац у галіне медыцыны. Працаваў урачом на войнах 1878—1879 і 1885 гадоў. Памёр у Бялградзе 10 студзеня 1891 года як асабісты лекар караля.

Творчасць

Літаратурную дзейнасць пачаў з перакладу Чарнышэўскага («Што рабіць?»). Уласныя творы пачаў пісаць пазней, пасля вяртання з Берліна. Першае апублікаванае апавяданне «Први пут с оцем на јутрење» было сустрэта вельмі прыязна. У васьмідзесятых гадах выходзяць яго галоўныя і найлепшыя апавяданні «Школска икона», «У добри час хајдуци», «На бунару», «Вертер», «Све ће то народ позлатити» и «Ветар». Акрамя гэтага, калі не лічыць урыўкаў і замалёвак, напісаў яшчэ толькі два апавяданні («Он зна све» і «Швабица»).

Лазаравіч быў адным з першых сербскіх празаікаў, які звярнуў увагу на ўнутраны свет асобы, якую апісвае, і на псіхалагічны аналіз. У яго сучаснікаў Мілавана Глішыча і Янкі Весялінавіча псіхааналізу ў глыбокім сэньсе практычна няма. Лазаравіч апісвае менавіта зломы, змены ў людскай псіхалогіі. Распрацоўваў матыў «новага» чалавека (таксама як і сучаснікі Мілаван Глішыч і Стэван Срэмац), негатыўна ставячыся да гэтай грамадскай з'явы. Так пераходзіць і да крытыкі грамадства як цэлага.

Лаза Лазаравіч — найлепшы стыліст сербскага рэалізму, часам называны «сербскім Тургеневым».

Зноскі

1. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19938912'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q54837'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q193563'></a>
2. Find a Grave — 1996. Праверана 29 жніўня 2019.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q63056'></a>
3. Deutsche Nationalbibliothek Record #118779044 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 1 студзеня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578'></a>

Спасылкі

• Апавяданні Лазы Лазаравіча Архівавана 12 сакавіка 2007. (серб.)