Карэн Хорні
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ка́рэн Хо́рні (англ.: Karen Horney; 16 верасня 1885 — 4 снежня 1952) — амерыканскі псіхолаг нарвежска-дацкага паходжання. Падзяляючы асноўныя палажэнні псіхааналізу аб вырашальнай ролі несвядомага і антаганізме прыроднага і сацыяльнага, Хорні акцэнтавала значэнне ўздзеяння навакольнага сацыяльнага асяроддзя на фарміраванне асобы. Некаторыя палажэнні тэорыі Хорні ляглі ў аснову неафрэйдызма. Як і Фрэйд, яна надавала вялікае значэнне перажытаму ў дзяцінстве і дзіцячым перажыванням. Аснову матывацыі чалавека яна бачыла ў пачуцці турботы, якое прымушае чалавека імкнуцца да бяспекі, і ў якім захоўваецца патрэба ў самарэалізацыі.
Карэн Хорні | |
---|---|
ням.: Karen Horney | |
Дата нараджэння | 16 верасня 1885(1885-09-16)[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 4 снежня 1952(1952-12-04)[2][3][…] (67 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Муж | Oskar Horney[d] і Эрых Фром |
Дзеці | Brigitte Horney[d], Marianne Eckardt[d] і Renate Horney[d] |
Род дзейнасці | псіхіятр, псіхааналітык, пісьменніца, псіхатэрапеўт |
Навуковая сфера | псіхааналіз |
Альма-матар | |
Член у | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Артыкулы на тэму Псіхааналіз | |
Канцэпцыі Тэорыі | |