![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d5/Carrara01.jpg/640px-Carrara01.jpg&w=640&q=50)
Карарскі мармур
From Wikipedia, the free encyclopedia
Карарскі мармур (лац.: marmor lunensis) — мармур, які здабываецца ў Апуанскіх Альпах на тэрыторыі Карары. Лічыцца адным з найкаштоўных сартоў мармуру.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3b/Carrara-Muster_retouched.jpg/640px-Carrara-Muster_retouched.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d5/Carrara01.jpg/640px-Carrara01.jpg)
Карарскія каменяломні выкарыстоўваліся ўжо ў медным веку. У рымскую эпоху здабыча мармуру набыла вялікія маштабы. Пачынаючы з кіравання Юлія Цэзара карарскі белы мармур выкарыстоўваўся для пабудовы грамадскіх будынкаў і хат патрыцыяў. Транспартаванне ў Рым ажыццяўлялася праз порт Луні, дзякуючы якому мармур і атрымаў сваю лацінскую назву «marmor lunensis». Сярод захаваных з тых часоў аб'ектаў з карарскага мармуру — Пантэон і калона Траяна.
З V стагоддзя здабыча мармуру практычна спыняецца з-за набегаў варвараў. Пазней, дзякуючы паўсюднаму распаўсюджанню хрысціянства, мармур у вялікіх колькасцях выкарыстоўваўся для рэлігійных збудаванняў і аздаблення іх інтэр'ера. З карарскім мармурам працавалі шматлікія італьянскія архітэктары і скульптары, у прыватнасці Нікола Пізана і Джавані Пізана. Мікеланджэла асабіста выбіраў блокі для сваіх твораў, яго «Давід» высечаны менавіта з карарскага мармуру. З яго таксама выкананы фасад Сіенскага сабора і Мармуровая арка ў Лондане.