Кано Санраку
From Wikipedia, the free encyclopedia
Кано Санраку (яп.: 狩野山楽, かのうさんらく) — японскі мастак канца XVI — пачатку XVII стагоддзя. Прадстаўнік культуры Мамаяма. Сапраўднае імя — Міцуёры (яп.: 光頼).
Кано Санраку | |
---|---|
яп.: 狩野山楽 | |
Дата нараджэння | 1559[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 1635[1][2][…] ці 30 верасня 1635(1635-09-30)[3] |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | мастак |
Месца працы | |
Мастацкі кірунак | Kyō-Kanō School[d] |
Уплыў | Кано Эйтоку |
Уплыў на | Kanō Sansetsu[d] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Кано Санраку нарадзіўся ў 1559 годзе ў самурайскай сям’і з правінцыі Омі. Служыў пажам Таётомі Хідэёсі. Апошні выявіў у юнака талент да малявання і аддаў яго на навучанне да свайго прыдворнага мастака Кано Эйтоку.
Санраку асвоіў усе прыёмы школы Кано і атрымаў ад свайго настаўніка яго радавое прозвішча. Ён намаляваў для Хідэёсі вялікую колькасць насценных карцін у замку Мамаяма (руск.) (бел.. Пасля смерці сюзерэна Санраку адмовіўся служыць сёгунату Такугава і пасяліўся ў Кіёта, дзе стаў тварыць для сталічных будысцкіх манастыроў. У Кіёта ён заснаваў сталічную школу Кано.
Асаблівасцю стылю Санраку лічацца яркасць, пышнасць, велічнасць. З вядомых прац: шырма «Дракон і тыгры», «Цзіньшань і Заходняе возера (руск.) (бел.», 18 насценных роспісаў у манастыры Дайтоку-дзі (руск.) (бел. «Півоні» і г. д.