Замак Орлік

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Орлік.

За́мак О́рлік (чэшск.: Orlik, ням.: Burg Worlik) — знаходзіцца на рацэ Влтаве ў раёне Пісек Паўднёвачэшскага краю. Размешчаны на мысе, які глыбока ўразаецца ў воды Орліцкага вадасховішча на рацэ Влтаве.

Замак
Орлік
чэшск.: Orlik
49°30′47″ пн. ш. 14°10′14″ у. д.HGЯO
Краіна	Чэхія
Месцазнаходжанне	Паўднёвачэшскі край
Архітэктурны стыль	неаготыка
Архітэктар	Bernhard Grueber[d]
Будаўніцтва	XIII стагоддзе
Асноўныя даты
1508 — Перабудаваны ў стылі Рэнесанс пасля пажару 1575 — дабудаваны верхні паверх 1620 — перайшоў ва ўласнасць роду Эгенбергаў 1719 — атрыманы ў спадчыну князем А. Ф. Шварцэнбергам 1918 — нацыяналізаваны 1989 — вернуты ўладальнікам
Сайт	zamekorlik.cz/cs/
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя

Замак быў закладзены ў 13 ст. пад канец праўлення чэшскага караля Пржэмысла Отакара II як невялікая каралеўская крэпасць для аховы броду цераз Влтаву. У той час пераправа цераз Влтаву з выкарыстаннем броду з'яўлялася платнай і абкладалася каралеўскай пошлінай, таму замак Орлік быў увасабленнем магутнасці каралеўскай улады.

Першапачаткова гэта быў невялікі аднапавярховы будынак. Пры археалагічных раскопках ў 2000 годзе ва ўнутраным двары замка былі выяўлены фрагменты паселішча, якія датуюцца другой палавінай XIII стагоддзя. Самае позняе ў пачатку XIV стагоддзя была ўзведзена крапасная сцяна, пазней дабудаваная з боку паўночна-заходняга крыла замка. У гэты перыяд пабудовы замка складаліся з паўднёва-заходняй жылой часткі і галоўнай крапасной вежы дыяметрам каля 10 метраў, размешчанай па цэнтры заходняй сцяны. Вежа служыла для кантролю пад'ездаў да замка. У гэты ж перыяд каля паўднёвай сцяны замка была ўзведзена капэла, а таксама паляўнічая зала.

Да XVI стагоддзя замак пастаянна дабудоўваўся. У пачатку XVI стагоддзя (у 1508 годзе) Орлік перажыў вялікі пажар. Аднаўленне замка ажыццяўлялася ў стылі Адраджэння. Праз некалькі гадоў пасля гэтага замак з дазволу караля перайшоў у спадчыннае валоданне дваранскага роду Швамберкаў. У гэты час пачалася актыўная рэканструкцыя і дабудоўванне замка, змяніўся таксама і яго інтэр'ер. У 1575 годзе замак стаў вышэй на 1 паверх. Пасля 1620 года, калі ўся маёмасць Швамберкаў была канфіскавана, замак Орлік перайшоў ва ўласнасць роду Эгенбергаў. У 1719 годзе Орлік атрымаў у спадчыну ад сваёй цёткі князь Адам Франц цу Шварцэнберг.

Пасля стварэння Чэхаславацкай рэспублікі маёмасць Шварцэнбергаў, уключаючы замак Орлік, была канфіскавана, а пасля «аксамітнай рэвалюцыі» вернута дваранскаму роду Шварцэнбергаў, якому замак належыць і цяпер.

Пасля будаўніцтва Орліцкай плаціны на Влтаве замак некалькі страціў сваю веліч. Першапачаткова, абнесены зубчастай сцяной замак стаяў на краі скалы. Цяпер жа, воды ракі, падняўшыся на некалькі дзясяткаў метраў і затапіўшы навакольныя нізіны, ушчыльную наблізіліся да падножжа замка.

У замку

Замак адкрыты для турыстаў, у ім прадстаўлены калекцыі зброі і ўзнагарод роду Шварцэнбергаў, падсвечнікі і посуд XV—XVII стагоддзяў, старадаўнія кнігі. Адным з самых каштоўных аб'ектаў старадаўняй бібліятэкі з'яўляецца камплект з 4 кніг, які існуе ў свеце ўсяго яшчэ ў трох экзэмплярах і называецца «Le Musée Français» («Музеі Францыі»)^[1].

Інтэр'ер замка аформлены ў стылях ампір, рамантызм і новая готыка.

Зноскі

1. Южная Чехия. — Ческе Будеёвице, 2002.