Душа

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Душа (значэнні).

Душа — асаблівая нематэрыяльная сутнасць, што не залежыць ад цела і вызначае жыццё, здольнасці і асобу чалавека. Вера ў душу, якая складае сутнасць анімізму, спазнала змены ў працэсе рэлігійнага развіцця чалавецтва. У сучасных рэлігіях душа разглядаецца не як вытанчаная копія чалавека, а як нешта нематэрыяльнае і бесцялеснае, як божы дар, які чалавек атрымлівае пры нараджэнні і траціць у момант смерці. Большасць рэлігій прызнае або бессмяротнае існаванне душы ў замагільным свеце (хрысціянства, іслам), або бясконцае перасяленне яе з аднаго цела ў другое (будызм). Згодна з многімі ідэалістычнымі, дуалістычнымі філасофскім кірункамі і рэлігійнымі плыням, душа гэта несмяротная субстанцыя^[1], нематэрыяльная сутнасць^[2], у якой выказана боская прырода чалавека^[3], якая дае пачатак і абумоўліваецца жыццём, здольнасцю адчування, мыслення, свядомасці, пачуццяў і волі, што супрацьпастаўляецца целу^[4].

Два анёла — хавальнік і «сустрэчны» — нясуць душу

Гл. таксама

• Дух
• Псіхапомп
• Эга
• Я
• Свядомасць
• Жыццё

Зноскі

1. Иерей Андрей Хвыля-Олинтер — О реинкарнации (переселении душ) (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 29 снежня 2008. Праверана 23 студзеня 2013.
2. Е. В. Мареева — Д. Локк об истоках единства души: Бог, натура или культура?
3. Людвиг Фейербах. Сущность христианства. (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 15 красавіка 2008. Праверана 23 студзеня 2013.
4. Дуализм(недаступная спасылка). Гісторыя філасофіі

Спасылкі

У Вікіцытатніку ёсць старонка па тэме Душа

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Душа
• Душа. Азбука веры