Геапераходная арбіта
From Wikipedia, the free encyclopedia
Геапераходная арбіта (ГПА) — арбіта, якая з'яўляецца пераходнай паміж нізкай апорнай арбітай (НАА) (вышыня каля 200 км) і геастацыянарнай арбітай (ГСА) (35 786 км). У адрозненне ад НАА і ГСА, якія ў першым набліжэнні з'яўляюцца кругавымі, пераходная арбіта - гэта моцна выцягнутая эліптычная траекторыя руху КА, перыгей якой ляжыць на адлегласці НАА ад Зямлі, а апагей на адлегласці ГСА.
Завяршэнне вываду КА на ГСА адбываецца, калі ён дасягае апагею пры руху па геапераходнай арбіце. У гэты момант разгонны блок паведамляе апарату разгонны імпульс, які ператварае яго эліптычны рух у кругавы з перыядам звароту вакол Зямлі, роўным даўжыні сутак.