Віла Кантарыні

Віла Кантарыні (італ.: Villa Contarini) — віла (загарадны маёнтак) у камуне П'яцола-суль-Брэнта на рацэ Брэнта ў правінцыі Падуя на поўначы Італіі.

Славутасць
Віла Кантарыні
Villa Contarini
Віла Кантарыні
45°32′34″ пн. ш. 11°46′52″ у. д.HGЯO
Краіна	Італія
Месцазнаходжанне	Piazzola sul Brenta
Тып будынка	Віла
Архітэктурны стыль	Барока
Архітэктар	Андрэа Паладзіа
Будаўніцтва	1546
Стан	парк-музей
Сайт	villacontarini.eu
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Цэнтральны будынак пачаў будавацца ў 1546 годзе па заказе венецыянскіх патрыцыяў — братоў Паола і Франчэска Кантарыні. Імёны архітэктараў дакладна не задакументаваны. Краязнаўцы мяркуюць, што першапачатковы будынак спраектаваў Андрэа Паладзіа, а за яго пашырэннем у эпоху барока назіралі Вінчэнца Скамоці ці Бальдасарэ Лангена.

Ззаду вілы разбіты шырокі парк плошчай больш 40 гектараў, з рыбалоўнай гаспадаркай, азёрамі і алеямі. У XVII стагоддзі па распараджэнні Марка Кантарыні будынак быў пашыраны.

Апісанне ансамбля

Асноўны будынак складаецца з цэнтральнага корпуса і двух вялікіх сіметрычных крылаў, упрыгожаных балюстрадамі. Правае (пры поглядзе з плошчы) крыло дадаткова ўпрыгожана статуямі, выразанымі з мяккага каменя, размешчанымі над кожнай з балюстрад. Аўтарства ў стварэнні статуй, у тым ліку і тых, што размешчаны на агароджы, прыпісваецца Антоніа Тарсіа, аднаму з венецыянскіх скульптараў пачатку XVIII стагоддзя (які стаў значна больш, чым у Італіі, вядомым у Расіі — дзякуючы з'яўленню яго скульптур у Санкт-Пецярбургу (Летні сад, Эрмітаж), Царскім Селі (Екацярынінскі парк) і Пецяргофе^[1]).

Насупраць, аддзеленае ад галоўнага корпуса садам, агароджай, двума каналамі і плошчай, з боку правага крыла размешчана паўкруглы будынак з порцікаў з вялікімі калонамі. Ён завяршае архітэктурны ансамбль вілы.

У дэкаратыўным садзе перад вілай знаходзіцца таксама сямейная капэла (адзін з галоўных твораў Тамаза Тэманца  (італ.)). Там можна бачыць надмагілле Сільвестра Камерыні працы Джавані Дзюпрэ  (італ.).

Падрабязнасці ў ілюстрацыях

• 
  Фасад і план-разрэз галоўнага корпуса (Франчэска Мутоні, 1760).
• 
  Фота Паола Монці, 1967
• 
  Галоўны корпус вілы Кантарыні.
• 
  Від ад галоўнага корпуса на сад, брама, агароджу, каналы і вугал аркаднага будынка далей.
• 
  Адна з дзвюх лоджый па баках ад уваходу. Далей сад, брама і від на аркадны будынак.
• 
  Скульптура агароджы, на фоне левага — ад назіральніка — крыла.
• 
  Левае крыло вілы (у глыбіні); яшчэ лявей (і бліжэй) — капэла.
• 
  Від з саду на капэлу, фасад і адну са статуй.
• 
  Львы ў капэлы на фоне левага крыла вілы.
• 
  Правае (для погляду з вуліцы) крыло, уздоўж сцяны.
• 
  Першы (найбліжэйшы да агароджы) з двух каналаў паміж вілай і плошчай.
• 
  Другі канал. Від на правае крыло і аркі, якія злучаюць яго з «іншым берагам».
• 
  Уезд над каналамі, брама, фасад.
• 
  План ансамбля вілы (Франчэска Мутоні, 1760); ад паўкруглай аркады сёння засталася толькі правая частка.
• 
  Ацалелае правае крыло паўкруглага будынка-аркады на плошчы.
• 
  Арка з відам на сад і плошча ўдалечыні.
• 
  У інтэр'ерах вілы Кантарыні.

Цікавыя факты

Віла Кантарыні была выбрана ў якасці месца дзеяння для фільма «Скажы мне, што ўсё для мяне зробіш  (італ.)» (1976, з Джоні Дарэлі і Памэлай Віларэзі, па матывах сюжэту П'ера К'яры  (італ.)).

Зноскі

1. Італьянская калекцыя Пятра I на афіцыйным сайце Эрмітажа Архівавана 3 снежня 2008.

Спасылкі

• Афіцыйны сайт (на італьянскай і англійскай)
• Апісанне з бібліяграфіяй на сайце CISA - Міжнароднага Цэнтра па вывучэнні архітэктуры Андрэа Паладзіа (на італьянскай і англійскай)
• Апісанне на сайце Інстытута Віл Рэгіёна Венета (на італьянскай)(недаступная спасылка)
• Старонка, прысвечаная віле (на італьянскай)