Вярбовы палісад
From Wikipedia, the free encyclopedia
Вярбовы палісад або Вярбовая мяжа (маньчж. ᠪᡳᡵᡝᡤᡝᠨ
ᠵᠠᠰᡝ, паводле Захарава (руск.) (бел.: Бірэгэнь чжасэ; кіт.: 柳邊, Любянь), таксама Мяжа вярбовых тычын (кіт.: 柳條邊, Люцяо бянь) — сетка ўмацаванняў з равоў і насыпаў, усаджаных вярбовымі дрэвамі, збудаваных у перыяд дынастыі Цын у канцы XVII стагоддзя для прадухілення пранікнення кітайцаў у Маньчжурыю[1].
Артыкул — машынны пераклад іншамоўнага тэксту. |
Збудаванне ўмоўна дзеліцца на тры часткі[2]. Заходняя і ўсходняя часткі фармавалі «Унутраную вярбовую агароджу», аддзяляючы Ляадунскі паўвостраў (дзе кітайцам, як правіла, дазвалялася жыць) ад мангольскіх (руск.) (бел. і маньчжурскіх тэрыторый на поўнач ад яго. Паўночная частка або «Знешняя вярбовая агароджа» аддзяляла традыцыйныя маньчжурскія тэрыторыі на ўсходзе ад мангольскіх на захадзе. Працягласць больш за 1300 км робіць Вярбовы палісад адным з найбуйнейшых фартыфікацыйных збудаванняў у сусветнай гісторыі[3][4].