![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/02/Atamante_preso_dalle_Furie_0014.jpg/640px-Atamante_preso_dalle_Furie_0014.jpg&w=640&q=50)
Атамант
From Wikipedia, the free encyclopedia
Атамант ці Афамант ці Атамас — у старажытнагрэчаскай міфалогіі[6] цар Архамена ў Беотыі, або цар Фесаліі (у «Фрыксе 1» Еўрыпіда).
Атамант | |
---|---|
![]() | |
Пол | мужчынскі пол |
Бацька | Эол[d][1][2] або Міній |
Маці | Энарэта[d] або Zeuxippe[d] |
Жонка | Нефела[d][3], Ino[d][1][3], Themisto[d][3] і Gorgopis[d] |
Дзеці | Phrixus[d][1][4][…], Helle[d][1][3], Леарх[1][3], Мелікерт[5][3], Ptous[d], Macistus[d], Schoeneus[d], Leucon[d], Erythrios[d], Eurycleia[d] і Erythroe[d] |
![]() |
Сын Эола [7] і Энарэты. Ад багіні Нефелы ў яго нарадзіліся дзеці Фрыкс і Гела, ад Іно — дзеці Леарх і Мелікерт, ад Феміста — дзеці Леўкон, Эрытрый, Схеней, Птой [8].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/49/Athamas_i_ino.jpg/640px-Athamas_i_ino.jpg)
Забіў Леарха, калі Гера наслала на Афаманта вар’яцтва за тое, што ён узяў на выхаванне Дыяніса. Выгнаны з Беотыі і пасяліўся ў зямлі, названай Афамантыя. У Беотыі паказвалі Афамантава поле [9].
Цар Архамена Андрэй выдзеліў яму вобласць Каранеі і Галіярта. Ён усынавіў сваіх траюрадных пляменнікаў Галіярта і Корана [10]. Заснаваў горад Гал у Фтыяцідзе [11].
Прапанаваў сябе ў ахвяру Зеўсу [12]. Ахейцы збіраліся закалоць яго як збавіцельную ахвяру, але Кіцісор выратаваў яго і наклікаў гнеў бога на сваіх нашчадкаў, якія жылі ў Алосе [13].
Дзеючая асоба трагедыі Эсхіла «Афамант, ці Фрыкс» (фр.1-4а Рат) і дзвюх трагедый Сафокла «Афамант» (фр.4-6 Рат), дзвюх трагедый Еўрыпіда «Фрыкс», саціраўскай драмы Ксенокла Старэйшага «Афамант», трагедый Астыдаманта Малодшага, невядомага аўтара, Энія і Акцыя «Афамант», дзвюх камедый пра Афаманта [14].
Імя Афаманта атаясамліваецца з народам афаманцаў — «варварамі», якія з часам успрынялі грэчаскую культуру.