Андрэй Рыгоравіч Шкуро
From Wikipedia, the free encyclopedia
Андрэ́й Рыго́равіч Шкуро́ (руск.: Андрей Григорьевич Шкуро; 7 (19) лютага 1886, Станіца Пашкоўская Кубанскай вобласці (руск.) (бел., Расійская імперыя — 16 студзеня 1947, Масква) — рускі ваенны дзеяч, кубанскі казак, афіцэр, генерал-лейтэнант, групенфюрэр СС. Удзельнік Першай сусветнай і Грамадзянскай войнаў. Падчас Другой сусветнай вайны займаўся падрыхтоўкай рэзерву для 15-га казацкага корпуса фон Панвіца. Пасля выдачы СССР быў асуджаны да смяротнага пакарання праз павешанне. Пакараны смерцю ў Маскве.
Хуткія факты Андрэй Рыгоравіч Шкуро, Дата нараджэння ...
Андрэй Рыгоравіч Шкуро | |
---|---|
руск.: Андрей Григорьевич Шкуро | |
Дата нараджэння | 19 студзеня 1887(1887-01-19) |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 17 студзеня 1947(1947-01-17) (59 гадоў) ці 16 студзеня 1947(1947-01-16)[1] (59 гадоў) |
Месца смерці | |
Альма-матар | |
Грамадзянства | |
Прыналежнасць |
Расійская імперыя Кубанская народная рэспубліка Усевялікае войска Данское Белы рух Трэці рэйх КВНР |
Род войскаў | кавалерыя |
Гады службы | 1907—1920; 1943—1945 |
Званне |
Генерал-лейтэнант (Белы рух) Генерал-лейтэнант (Трэці рэйх) |
Бітвы/войны | |
Узнагароды і званні | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Закрыць