Сі
музычная нота / From Wikipedia, the free encyclopedia
Сі (па-лацінску: si; у музычнай тэорыі) — мнеманічнае пазначэньне сёмай ступені гукараду. Аналягічна пазначэньню «H». Сі-бэмоль пазначаецца літарай «B». Частасьць гуку ў першай актаве — 494 Гц.