Рэспубліка Банат

Рэспубліка Банат (па-румынску: Republica Bănăţeană, па-нямецку: Banater Republik, па-сэрбску: Банатска република, па-вугорску: Bánáti Köztársaság) — дзяржава, абвешчаная ў Тымішаары 1 лістапада 1918 году ў момант распаду Аўстра-Вугоршчыны і адначасовага аб'яднаньня Югаславіі.

Рэспубліка Банат па-румынску: Republica Bănăţeană, па-нямецку: Banater Republik, па-сэрбску: Банатска република, па-вугорску: Bánáti Köztársaság
← 1—15 лістапада 1918 →   →
Афіцыйная мова	румынская, вугорская, нямецкая, сэрбская, і жыдоўская
Сталіца	Тымішаара
Форма кіраваньня Прэзыдэнт	Рэспубліка Ота Рот
Незалежнасьць	1—15 лістапада 1918

Гісторыя

Да 31 кастрычніка 1918 году былі створаны вайсковыя рады нацыянальнасьцяў, якія пражывалі на тэрыторыі Банату: румынская, вугорская, нямецкая, сэрбская, і жыдоўская. На іх сустрэчы Ота Рот, сацыяліст з Грамадзянскай радыкальнай партыі, выступіў з прапановай стварыць аўтаномную Банацкую народную раду з удзелам прадстаўнікоў ад кожнай этнічнай групы, але румынскія афіцэры адмовіліся, спасылаючыся на адсутнасьць рэзалюцыі ад Румынскай Нацыянальнай Рады. Нягледзячы на ​​гэта, вядучыя сябры Сацыял-дэмакратычнай партыі вырашылі абвясьціць рэспубліку, і 1 лістапада гэта зрабіў Ота Рот, які стаў яе прэзыдэнтам. Незалежнасьць Банату была прызнана Вугоршчынай.

4 лістапада Банацкая народная рада арганізавала вайсковыя атрады з мэтай усталяваць кантроль над усёй тэрыторыяй рэспублікі, але зрабіць гэта так і не ўдалося. 15 лістапада сэрбскія войскі ўвайшлі ў Банат, і рэспубліка спыніла сваё існаваньне; потым яго тэрыторыя была падзелена паміж Румыніяй і Дзяржавай сэрбаў, харватаў і славенцаў.

16 красавіка 1920 году этнічныя немцы Банату паслалі на Парыскую мірную канфэрэнцыю запыт з просьбай аб аднаўленьні рэспублікі (пад назвай «Рэспубліка Банація»), але ім было адмоўлена.

Насельніцтва

Мапа Рэспублікі Банат у 1918 годзе

Рэспубліка Банація, прапанаваная немцамі на Парыскай мірнай канфэрэнцыі ў 1920

Насельніцтва рэспублікі складала 1 582 133 чалавекі:

• румыны — 592 049 (37,42 %);
• немцы — 387 545 (24,50 %);
• сэрбы — 284 329 (17,97 %);
• вугорцы — 242 152 (15,31 %),
• а таксама славакі, баўгары, жыды і харваты.