Манэта
From Wikipedia, the free encyclopedia
Манэ́та (па-лацінску: moneta) — грашовы мэталічны (шкляны, парцалянавы, кардонны ці інш. ) знак дыскападобнай формы з нанесенымі на ім клеймамі — штэмпелямі. Большасьць манэтаў б’ецца з двух бакоў. Адпаведна кожны бок мае свой назоў — авэрс і рэверс. Бакавое поле манэты называецца рантам. Вырабляецца на адмысловым прадпрыемстве — мынцы.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/46/GDL_Paugrosz_1548_Obverse.jpg/120px-GDL_Paugrosz_1548_Obverse.jpg)
Асноўнымі мэталамі манэты зьяўляюцца золата, срэбра, білон, медзь, бронза, нікель, алюмін, жалеза. Сучасныя манэты выбіваюцца са сплаваў.
Кожная манэта мае сваю вартасьць — намінал. У старыя часы намінал раўняўся вазе і вартасьці каштоўнага мэталу.