![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/71/Menschliches_auge.jpg/640px-Menschliches_auge.jpg&w=640&q=50)
Вока
From Wikipedia, the free encyclopedia
Во́ка (па-лацінску: Oculus) — сэнсарны орган жывёлаў і чалавека, здольны ўспрымаць электрамагнітнае выпраменьваньне ў сьветлавым дыяпазоне даўжыні хваляў і які забясьпечвае функцыю зроку, шляхам канвэртаваньня сьвятла ў электрахімічныя імпульсы. Найпростыя фотарэцэптары ў сьвядомым бачаньні дапамагаюць адрозьніць рух. У вышэйшых арганізмаў вочы ўяўляюць сабой складаную аптычную сыстэму, якая зьбірае сьвятло ад навакольнага асяродзьдзя, рэгулюючы ягоную інтэнсыўнасьць праз дыяфрагму, факусуе яго праз рэгуляваны крышталік дзеля фармаваньня малюнку, пераўтвараючы малюнак у набор электрычных сыгналаў, а таксама перадаючы гэтыя сыгналы ў мозаг, праз складаныя нэрвовыя шляхі. Вочы з распазнавальнай здольнасьцю існуюць у дзесяці прынцыпова розных формаў, 96% відаў жывёлаў валодаюць складанай аптычнай сыстэмай. Вочы прысутнічаюць у малюскаў, хордавых і суставаногіх[1]. Вока звычайна ўтрымліваецца ў вочнай ямцы чэрапу. Яно складаецца зь дзьвюх частак: вочнага яблыка і дапаможнага апарату вока. Вочны яблык мае сфэрычную форму, што дазваляе яму рухацца ў межах вочнае ямцы.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/71/Menschliches_auge.jpg/640px-Menschliches_auge.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4d/Schematic_diagram_of_the_human_eye_be.svg/320px-Schematic_diagram_of_the_human_eye_be.svg.png)
Найпростае «вока», напрыклад, у мікраарганізмаў, нічога па сутнасьці ня робіць, але дазваляе выяўляць асьветленнасьць асяродзьдзя, што дастаткова дзеля захаваньня цыркадных рытмаў[2]. У больш складаных вачох, фотарэцэптары сеткавіцы вока пасылаюць сыгналы па рэтынагіпаталамуснаму тракту да супрахіязмальнага ядра дзеля забесьпячэньня цыркаднага рэгуляваньня.