Вершасклада́ньне (версыфікацыя) — сыстэма арганізацыі вершаванай мовы, у аснове якой — паўтарэньне пэўнага рытмастваральнага кампанэнта (вышыні гука — у кітайскай паэзіі, працягласьці галоснага — у антычнай, націскных або ненаціскных галосных — у беларускай і г. д.). Мерай рытмічнай арганізацыі вершаванай мовы звычайна зьяўляецца радок верша. У залежнасьці ад фанэтычных асаблівасьцей той ці іншай мовы на пэўным гістарычным этапе разьвіцьця літаратуры выпрацоўваюцца асобныя сыстэмы вершаскладаньня.
Літаратура
- Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн. — Менск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2000 ас. — ISBN 985-08-0598-6
- Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Менск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1000 ас. — ISBN 985-11-0197-4
 |
Гэта — накід артыкула па літаратуры. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
