From Wikipedia, the free encyclopedia
Інстыгатар вялікі літоўскі (па-лацінску: instigator) — ураднік у Вялікім Княстве Літоўскім. Выконваў функцыі галоўнага пракурора дзяржавы.
У Польшчы ўведзены ў 1557. У ВКЛ упершыню згадваецца ў 1565, з XVII стагодзьдзя меў намесьнікам віцэ-інстыгатара. З XVIII стагодзьдзя дыгнітарскі ўрад.
Выступаў па ўсіх справах, не акрэсьленых у праве, уносіў скаргі пра здраду дзяржаве і абразу маястату вялікага князя. Пільнаваў даходы са сталовых маёнткаў вялікага князя, уносіў скаргі супраць ураднікаў па гаспадарчых справах. Засядаў у задворным асэсарскім судзе (з правам дарадчага голасу) і рэфэрэндарскім, падпарадкоўваўся канцлеру.
На сойме 1775 віцэ-інстыгатары былі параўнаны з інстыгатарамі, якіх пасьля гэтага было двое.
Успамінаюцца з тытулам інстыгатара літоўскага:
Інстыгатарамі вялікімі літоўскімі былі:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.