From Wikipedia, the free encyclopedia
Турызм у Славаччыне прапануе натуральныя ляндшафты, горы, пячоры, сярэднявечныя замкі і мястэчкі, народныя архітэктурныя помнікі, мінэральныя і лыжныя курорты.
Больш за 1,6 мільёнаў чалавек наведалі Славаччыну ў 2006 годзе і найбольш прывабнымі для турыстаў мясьцінамі зьявіліся сталіца Браціслава і Вялікія Татры[1]. Большасьць турыстаў прыязджае з Чэхіі (каля 26%), Польшчы (15%) і Нямеччыны (11%)[2].
Каля 40% Славаччыны пакрытыя лясамі. Славацкія лясы ўтрымліваюць багатую біяразнастайнасьць і жывёлаў, асабліва такіх як бурыя мядзьведзі, воўкі, лісы, кабаны, андатры, сарны і рысі. Славаччына прадстаўляе вялікі адсотак жывой прыроды, унесенай у запаведнікі.
Адным з найбольш папулярных для турыстаў месцам у Славаччыне зьяўляюцца Татры (у прыватнасьці Высокія Татры), найвышэйшая частка Карпатаў. Яны ўтрымліваюць шмат рэдкіх відаў расьлінаў і жывёлаў; прадстаўляюць турыстам магчымасьці для адпачынку на лыжах, пешых вандровак і альпінізму.
Горныя рэкі і ручаі Славаччыны часта выкарыстоўваюцца для рафтынгу і іншай водна-спартовай дзейнасьці. Выкарыстаньне платоў мае вельмі доўгую традыцыю, асабліва платаваньне на рацэ Дунаец зьяўляецца вельмі папулярным сярод турыстаў.
На тэрыторыі Славаччыны разьмяшчаецца шмат мінэральных крыніцаў і спа-курортаў. У 2007 годзе налічвалася 94 асобных спа-цэнтры, якія ўтрымлівалі больш за 11 900 ложкаў. У 2007 годзе ў славацкіх спа-цэнтрах мелі адпачынак 276 200 чалавек, што было на 9% больш за 2006 год. Зь іх замежных турыстаў — 35,2%[3].
Тэрыторыя Славаччыны багата ўсеяна старажытнымі замкамі, якіх раней налічвалася каля трох соцен[4]. Ад большасьці зь іх засталіся толькі руіны. Найвядомейшымі замкамі зьяўляюцца: Бойніцкі замак (часта выкарыстоўваецца ў якасьці здымачнай пляцоўкі), Ораўскі замак, Браціслаўскі Град і руіны Дзевінскага замка. Чахціцкі замак раней знаходзіўся ва ўладаньні сумна вядомай масавымі забойствамі маладых дзяўчынаў «Крывавай графіні» Элізабэты Баторы, пляменьніцы Стэфана Баторыя.
Гістарычныя цэрквы знаходзяцца фактычна ў кожным мястэчцы і вёсцы Славаччыны. Большасьць зь іх збудаваныя ў барокавым стылі, радзей — у раманскім і гатычным архітэктурных стылях, як напрыклад, Банска Быстрыца, Бардзеёў і Сьпіская капітула. Царква сьвятога Якуба ў Левачы з найвялікшым драўляным алтаром у сьвеце і Царква сьвятога Духу ў Жэгры зь сярэднявечнымі фрэскамі ўнесеныя ў Сьпіс сусьветнай Спадчыны ЮНЭСКО. Катэдральны Сабор Сьвятога Мартына ў Браціславе служыў месца каранаваньня каралей Вугоршчыны. Найстарэйшыя сакральныя збудаваньні Славаччыны сягаюць у вялікамараўскі пэрыяд IX стагодзьдзя. Вельмі каштоўнымі зьяўляюцца будынкі драўляных цэркваў славацкіх Карпатаў, большасьць зь якіх былі збудаваныя ў XV ст. каталікамі, лютэранамі і вернікамі грэка-каталіцкай царквы.
Славаччына таксама багатая на народныя традыцыі: сьпевы, танцы, народнае мастацтва, нацыянальнае ўбраньне і архітэктура. Поўныя культурныя ансамблі народнагістарычных збудаваньняў захаваліся толькі ў некаторых месцах, такія, напрыклад, як Вэлколінец.
Тыповымі славацкімі сувэнірамі зьяўляюцца традыцыйныя льлякі, убраныя ў нацыянальнае адзеньне, керамінчныя прадметы, шкляныя вырабы, выразныя драўляныя фігуркі, фуяры (нацыянальны музычны інструмэнт) і валашкі. Сувэніры можна набыць у крамавай сетцы ўрадавай арганізацыі «Ústredie ľudovej umeleckej výroby». Такія крамы збольшага засяроджаныя ў гарадах і мястэчках.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
