Сылескае ваяводзтва (1920—1939)

Сылескае ваяводзтва (па-польску: Województwo śląskie) — адміністрацыйная адзінка міжваеннай Польскай Рэспублікі. Утворанае 15 ліпеня 1920 году.

Сылескае ваяводзтва
Województwo śląskie
Герб
Агульныя зьвесткі
Краіна	Польшча
Статус	ваяводзтва
Адміністрацыйны цэнтар	Катавіцы
Найбуйнейшыя гарады	Каралеўская Гута, Сьвентахавіцы, Бельска, Рыбнік, Цешын, Тарноўске-Гуры
Дата ўтварэньня	15 ліпеня 1920
Дата скасаваньня	3 верасьня 1939
Афіцыйныя мовы	польская, нямецкая
Насельніцтва (1931)	1 533 500 чалавек
Шчыльнасьць	299 чал./км²
Плошча	5122 км²
Месцазнаходжаньне Сылескага ваяводзтва
Мапа Сылескага ваяводзтва
Код аўтам. нумароў	ŚL
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Сылезкае ваяводзтва было адзінаю аўтаномнаю адзінкай у складзе міжваеннай Польшчы.

Геаграфія

Ваяводзтва знаходзілася ў заходняй Польшчы, межавала з Чэхаславаччынай і Нямеччынай і ваяводзтвамі Келецкім і Кракаўскім. Сядзіба ваяводзкае ўлады — Катавіцы.

Аўтаномія

Сылезыя атрымала аўтаномію ў выніку змаганьня Польшчы зь Нямеччынай за гэтыя землі. Да заканчэньня Першае сусьветнае вайны ў 1918 годзе тэрыторыя будучага ваяводзтва падзялялася між тэрыторыямі Прусіі ды Аўстра-Вугорскай імпэрыі, якім належалі цэнтар і поўнач ды Цешынскі рэгіён адпаведна; пруская частка складала правінцыю Сылезія, у той час як навакольле Цешыну ўваходзіла ў склад Сылезіі — адной з частак падначаленай Аўстра-Вугоршчыне Чэхіі. Польскі ўрад надаў аўтаномны статус Сылескаму ваяводзтву, каб прыцягнуць галасы жыхароў рэгіёну ў галасаваньні за дзяржаўную прыналежнасьць у сакавіку 1921 году. Сылескае ваяводзтва атрымлівала ўласны парлямэнт (Сылескі сойм) і ўласную казну. Адміністрацыя ваяводзтва падпарадкоўвалася ваяводзе, які быў вызначаны Варшавай, але на амаль усе рашэньні патрабаваў ён дазволу Ваяводзкай рады, у склад якой уваходзіў ён сам з сваім намесьнікам. Апошнімі чальцамі Рады былі людзі, якіх выбіраў Сылескі Сойм.

Адміністрацыйны падзел

Ваяводзтва складалася з 3 гарадзкіх паветаў (Катавіцы, Каралеўская Гута^[a], Бельска) і 8 земскіх паветаў: Бельскага (цэнтар: Бельска), Цешынскага (Цешын), Катавіцага, Люблінецкага, Пшчынскага, Рыбніцкага, Тарнагорскага і Сьвентахавіцкага паветаў. Паветы былі дадаткова падзеленыя на 25 гарадзкіх і 463 сельскія гміны.

Ваяводы

• Юзэф Рымэр (16 чэрвеня 1922 — 5 сьнежня 1922)
• Зыгмунт Жураўскі (15 сьнежня 1922 — 1 лютага 1923)
• Антоні Шульціс (1 лютага 1923 — 3 сакавіка 1924)
• Тадэвуш Концкі (15 кастрычніка 1923 — 2 траўня 1924)
• Мечыслаў Більскі (6 траўня 1924 — 3 верасьня 1926)
• Міхал Гражынскі (6 верасьня 1937 — 5 верасьня 1939)

Заўвагі

1. Каралеўская Гута была ў 1934 г. перайменаваная ў Хожаў.