Славечна

Славе́чна — рака ў Беларусі і Ўкраіне, правы прыток ракі Прыпяці (басэйн Дняпра). Цячэ ў Жытомірскай вобласьці, Ельскім і Нараўлянскім раёнах Гомельскай вобласьці. Даўжыня 158 км (у межах Беларусі 109 км). Плошча вадазбору 3600 км² (плошча вадазбору на Беларусі каля 3000 км²). Выдатак вады ў вусьці 13,7 м³/с. Агульны спад ракі 172,7 м. Сярэдні нахіл воднай паверхні 1,1‰.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Славечна (неадназначнасьць).

Рака

Славечна лац. Słaviečna
Агульныя зьвесткі
Выток	каля в. Антонавічы
Вусьце	Прыпяць
Краіны басэйну	Беларусь, Украіна
Вобласьці	Гомельская вобласьць
Даўжыня	158 км
Сярэднегадавы сьцёк	13,7 м³/с
Плошча басэйну	3600 км²
Нахіл воднай паверхні	1,1 ‰
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

На рацэ стаіць гістарычнае мястэчка Антонаў.

Асноўныя прытокі

• Левыя: Батыўля, Чэрцень
• Правыя: Ясенец

У Славечну Сьвячанскім каналам паступае частка сьцёку з ракі Жалонь.

Агульныя зьвесткі

Пачынаецца за 3 км на паўднёвы захад ад вёскі Антонавічаў Оўруцкага раёну на вышыні 280 м над узроўнем мора ў межах Оўруцкага камлюка, цячэ лясістай забалочанай мясцовасьцю раўніны Мазырскае Палесьсе, вусьце за 3 км на паўночны захад ад вёскі Вяжышча Нараўлянскага раёну. Ніжняя плынь ракі ў зоне адсяленьня.

Даліна трапэцападобная, ніжэй за вёску Цешкаў Нараўлянскага раёну зьліваецца з абалонай Прыпяці; пераважная шырыня 0,7—1 км, на некаторых дзялянках у сярэдняй плыні да 2,5 км. Абалона двухбаковая, шырынёй 400—700 м. Рэчышча зьвілістае, на значным працягу ў сярэдняй плыні моцназьвілістае (шырыня 2—8 м), у некаторых месцах у верхняй плыні на тэрыторыі Ўкраіны каналізаванае.

Найвышэйшы ўзровень разводзьдзя ў канцы сакавіка — пачатку красавіка, сярэдняя вышыня над межанным узроўнем 2,3 м, у ніжняй плыні 1,8 м. Замярзае ў канцы сьнежня, крыгалом у сярэдзіне красавіка. Веснавы крыгаход 11 дзён^[1].

Крыніцы

1. Блакітная кніга Беларусі. Энцыкл. — Мн.: 1994. С. 338—339.

Літаратура

• Блакітная кніга Беларусі: энцыкл / Рэдкал.: Н. А. Дзісько, М. М. Курловіч, Я. В. Малашэвіч і інш.; Маст. В. Г. Загародні. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — ISBN 5-85700-133-1 С. 338—339.
• Энцыклапедыя прыроды Беларусі: у 5 т. Т. 4: Недалька ― Стаўраліт / Рэдкал.: І. П. Шамякін (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1985. — 598 с.
• Природа Белоруссии: Попул. энцикл. / БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл.ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил.
• Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1—2. — Л., 1971.