Міхась Маскалік

Міха́сь Маска́лік (18 сакавіка 1903, Гарадзея — 25 верасьня 1965, Гільдэсгайм, Нямеччына) — каталіцкі сьвятар усходняга абраду, рэлігійны і культурна-грамадзкі дзяяч у Заходняй Нямеччыне, удзельнік беларускага хрысьціянскага руху 20 стагодзьдзя, душпастыр і пэдагог. Доктар філялёгіі (1959).

Міхась Маскалік
Адукацыя	Віленскі ўнівэрсытэт (1931) Бэрлінскі тэхнічны ўнівэрсытэт[d] (1930)
Нарадзіўся	18 сакавіка 1903(1903-03-18) Гарадзея, Наваградзкі павет, Менская губэрня, Расейская імпэрыя
Памёр	25 верасьня 1965(1965-09-25) (62 гады) Гільдэсгайм[d], Ніжняя Саксонія, Заходняя Нямеччына

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Маскалік (неадназначнасьць).

Жыцьцяпіс

З 1927 па 1931 навучаўся ў Віленскім унівэрсытэце імя Стэфана Баторыя. Зьехаў у Бэрлін на студыі ў нямецкай Тэхнічнай школе разам з Анатолем Шкуткам. Але праз 2 гады пакінуў палітэхніку і зьехаў у Мюнхэн студыяваць тэалёгію, атрымаўшы стыпэндыю ад мітрапаліта А. Шаптыцкага^[1]. У 1933 заснаваў «Саюз беларускіх студэнтаў у Нямеччыне». Скончыў калегіюм Сьв. Андрэя ў Мюнхэне ў 1938, дзе вывучаў філязофію і тэалёгію.

Высьвячаны на сьвятара 17 ліпеня 1938. На кароткі час вярнуўся ў Вільню, дзе ў касьцёле сьв. Мікалая адслужыў першую сьв. Літургію.

Напярэдадні Другой сусьветнай вайны вярнуўся ў Нямеччыну. У гады вайны выконваў сьвятарскія абавязкі сярод беларускіх і ўкраінскіх ваеннапалонных польскай арміі ў Баварыі. У выніку непаразуменьня ў 1943 г. быў арыштаваны, некалькі месяцаў правёў у канцлягеры Заксэнхаўзэн. Вызвалены дзякуючы намаганьням Папскай місіі ў Нямеччыне. Кароткі час працаваў пры Візытатуры ў Бэрліне. Пазьней праводзіў душпастырскую дзейнасьць у г. Гільдэсгайм.

У пасьляваенны час стала пасяліўся ў г. Госьляр. Ініцыятар заснаваньня і кіраўнік Беларускай харытатыўнай службы, якая дапамагала беларускім і ўкраінскім бежанцам у Нямеччыне. Праводзіў душпастырскую дзейнасьць у парафіях Радэрборн, Аснабрук і Гільдэсгайм.

У 1959 у Мюнхэнскім унівэрсытэце абараніў доктарскую дысэртацыю па беларускай літаратуры: «Янка Купала — пясьняр беларускага народу» (Janka Kupala. Der Saenger des weissruthenischen Volkstum. München. 1961) была выдадзена на нямецкай мове ў 1961 як манаграфія.

Крыніцы

1. Матэрыялы да гісторыі беларускай эміграцыі ў Нямеччыне ў 1939—1951 гадох. — Лёс Анджэлес, 1968 — Менск, 1994. С. 36.

Літаратура

• МАСКАЛІК Міхась // Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, 1794—1991. Энц. даведнік. У 10 т. Т. 2. — Мн:, 2003. ISBN 985-6374-04-9.
• Маскалік Міхась // Беларускія рэлігійныя дзеячы XX ст.: Жыццярысы, мартыралогія, успаміны. — Менск-Мюнхэн: Беларускі кнігазбор, 1999. ISBN 985-6318-65-3
• Źnič (Рым). 1965. № 85-86
• Божым шляхам (Лёндан). 1965. № 6
• Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 5: М — Пуд. — 592 с. — ISBN 985-11-0141-9