Крайчы вялікі літоўскі

From Wikipedia, the free encyclopedia

Крайчы вялікі літоўскі

Крайчы вялікі літоўскі (па-лацінску: incisor dapum, structor mensae) — ураднік у Вялікім Княстве Літоўскім, прыдворны, які павінен быў пасьля падрыхтоўкі стала стольнікам наразаць пададзеныя стравы для пана.

Урад вядомы з XV стагодзьдзя, у герархіі ўрадаў займаў высокае месца (звычайна крайчымі прызначаліся маладыя прадстаўнікі магнацкіх родаў).

Thumb
Мікалай Радзівіл

З XVII стагодзьдзя ўрад крайчага ВКЛ — дыгнітарскі. У паветах былі урады крайчых земскіх, таксама дыгнітарскія.

Крайчымі вялікімі літоўскімі былі:

Thumb
Крыштап Весялоўскі
Thumb
Уладзіслаў Язафат Сапега
Thumb
Юзэф Сапега

Літаратура

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.