Каргоўд

Каргоўд, Каргоўт (Каргоўць) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча Ко́ргаўд.

Caragolt
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Caro + Goldo Caro + Gaudo
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Каргоўт, Каргоўць, Коргаўд
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Каргоўд»

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Караголт (Caragolt) — імя германскага паходжаньня^[1]. Іменная аснова -кар- (-кор-) (імёны ліцьвінаў Караман, Карымонт, Карыят; германскія імёны Caroman, Caromond, Cariatto) паходзіць ад гоцкага kaurus 'цяжкі, важкі'^[2] або гоцкага^[3] і бургундзкага kara 'турбота, клопат'^[4], аснова -гаўд- (-гаўт-, -каўд-) (імёны ліцьвінаў Гаўтоўт, Гаўдземунда, Саргоўд; германскія імёны Gautald, Gaudemund, Saregaud) — ад германскага *gautaz 'гот'^[5] або гоцкага goþs 'добры, годны', godei 'дабро, годнасьць, цнота'^[6], а аснова -голд- (-голт-) (імёны ліцьвінаў Голдзін, Гоўдвік, Мінігаўд; германскія імёны Goldine, Goldwig, Minegolt) — ад гоцкага gulth 'золата'^[7].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: два чоловеки Корговци Логожан (1440—1492 гады)^[8]; Catharina Baibianka Kargowtowa (1662 год)^[9]; Catharina Kargawdowa (1664 год)^[9]; Dawid Korgowd (1690 год)^[10]; Aleksander Korgowt (23 чэрвеня 1750 году)^[11]; Antoni Korgowt… Tomasz Korgowt^[12], Jerzy Korgowt^[13], Adam Korgowt^[14] (5 лютага 1776 году); Adam Korgowd, Jerzy Korgowd (10 лютага 1779 году)^[15]; Jerzy Korgowt, Adam Korgowt… Adam Korgowt (21 жніўня 1780 году)^[16]; Jerzy Korgowt, Antoni Korgowt… Adam Korgowt x, Antoni Korgowt… Jerzy Korgowt… Dominik Korgowt x, Tomasz Korgowt… Józef Korgowt x, Bernard Korgowt (9 лютага 1785 году)^[17]; Dominik Korgowd (6 лютага 1786 году)^[18]; Michał Korgowd (18 жніўня 1788 году)^[19]; Antoni Korgowd, porucznik pow. kow. (11 лютага 1789 году)^[20].

Носьбіты

• Антоні Коргаўд — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, паручнік Ковенскага павету

Коргаўды (Korgowd) гербу Прус I — літоўскі шляхецкі род зь Вільні^[21].

На гістарычнай Лідчыне існуе вёска Каргаўды.

Глядзіце таксама

• Кара
• Гаўд

Крыніцы

1. Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 258.
2. Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
3. K // Köbler G. Gotisches Wörterbuch. 4. Aufl, 2014.
4. Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 134.
5. Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 123, 126.
6. Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
7. Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 114.
8. Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 44.
9. Sinkevičiūtė D. Dėl nesutrumpėjusių dvikamienių asmenvardžių kamieno gaud- variantų lietuvių kalboje // Baltistica. T. 48, Nr. 1 (2013). P. 122.
10. Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Województwo trockie 1690 r. — Warszawa, 2000. S. 157.
11. Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 99.
12. Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 258.
13. Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 259.
14. Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 261.
15. Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 288.
16. Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 326.
17. Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 402.
18. Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 417.
19. Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 435.
20. Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 444.
21. Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 584.