Зьміцер Колас

Зьміцер Колас (29 сьнежня 1956, Менск) — беларускі перакладчык.

Зьміцер Колас
Род дзейнасьці	перакладчык
Дата нараджэньня	29 сьнежня 1956 (67 гадоў)
Месца нараджэньня	Менск
Месца вучобы	Менскі дзяржаўны лінгвістычны ўнівэрсытэт
Занятак	літаратуразнаўца, перакладнік, выдавец
Сябра ў	Беларуская сьпеўна-драматычная майстроўня
Бацька	Георгій Колас[d]

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і вядомага тэатральнага крытыка і літаратара Георгія Коласа. Малодшы брат Уладзімера Коласа. Скончыў перакладчыцкі факультэт Інстытута замежных моваў (1979). Працаваў паводле кантракту перакладчыкам у Альжыры. Выкладаў і 2 гады вёў курс мастацкага перакладу на францускім факультэце Інстытута замежных моваў. Загадваў выдавецтвам пры Беларускім гуманітарным ліцэі, з 1998 працаваў галоўным рэдактарам прыватнага выдавецтва «Энцыкляпэдыкс». Займаецца выдавецкай справай, кіруе ўласным выдавецтвам.

Бібліяграфія

Пераклаў на беларускую мову творы:

• Альбэра Камю — раман «Чужаніца»^[1][2], аповесьць «Падзеньне»^[1][2], апавяданьні^[1][2], п’есы «Калігула»^[3], «Праведнікі»^[4] і інш.^[1][2], эсэ^[1][2] і інш. асобныя творы^[5];

• Жана-Поля Сартра — п’есы «Пры зачыненых дзьвярах»^[6], «Мухі» ^[7] і інш. творы^[8][9];

• Гі дэ Мапасана — апавяданьні «У моры», «Два сябры», «Прыгода Вальтэра Шнафса», «Вяроўка», «Аздоба»^[10];

• Алена Роб-Грые — раман «Праект рэвалюцыі ў Нью-Ёрку»^[11], апавяданне «Сцэна»^[12];

• Наталі Сарот — апавяданьне «Трапізмы»^[13];

• Люі Арагона — апавяданьне «Падсадная качка»^[14];

• Франсуа Рабле — раман «Гарганцюа і Пантагруэль»^[15][16];

• Бруна Шульца — апавяданьне «Самота»^[17];

• Жаашэн дзю Бэле — урыўкі з трактата «Абарона і ўсхваленьне францускай мовы»^[18] і інш. творы^[19];

• Сафія дэ Сэгюр — кніга для дзяцей «Зачаравая хатка» (1992);

• Шарль Пэро — кніга для дзяцей «Чарадзейныя казкі» (1993);

• Франсуа Віён^[19];

• Андрэ Шэнье^[19]

• Шарль Бадлер — маленькія паэмы прозай^[20];

• Рэнэ Дэкарта — «Развагі аб мэтадзе: Як правільна накіроўваць свой розум і шукаць праўду ў навуках»^[21];

• Нікалё Мак’явэльлі — «Уладар»^[22];

• Жака Дэрыды — «Акрамя імя» (1997);

• Поля Вэйна — «Ці верылі грэкі ў свае міты? Эсэ пра стваральнае ўяўленьне» (2000);

• Эжэна Янэска — п’есы «Непадкупны забойца»^[23], «Лысая спявачка»^[24][25];

• Андрэ Русэна — п’еса «Хатка»^[26]

• Сэмюэля Бэкета — п’еса «Канец гульні»^[27]

• Франсіса Вэбэра — п’еса «Вячэра з дурнем»^[28]

• Жана Лякуцюра — кніга «Шарль дэ Голь»^[29]

• Патрыка Бэсона — раман «Ліст да страчанага сябра»^[30]

• Мішэля Ўэльбэка — «Магчымасьць выспы» (2012)^[31]

Таксама пераклаў урыўкі зь «Песьні пра Ралянда»^[32].