Забаб’е (фальварак)

Заб́аб’е — колішняя вёска, маёнтак і фальварак на тэрыторыі цяперашняга Пружанскага раёну Берасьцейскай вобласьці.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Забаб’е.

Забаб’е
трансьліт. Zababje
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Берасьцейская
Раён:	Пружанскі
Сельсавет:	Мокраўскі
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 1632
Нумарны знак:	1
Геаграфічныя каардынаты:	52°38′15″ пн. ш. 24°27′6″ у. д.
Забаб’е на мапе Беларусі ± Забаб’е Забаб’е

Мінуўшчына

Упершыню згаданая ў дакумэнтах першай паловы XVI стагодзьдзя як сяло Забабскае (грамата каралевы Боны 6 студзеня 1529 году). У актавай кнізе прывілеяў пад 1554 годам занатавана, што паны Дашко і Пракоп Сілічы маюць прывілей Боны на маёнтак і сяло Забаб’е, дадзенае за выслугу ад пана Станіслава Віштарта іх дзеду Васку Пракудзе. У XVIII стагодзьдзі існавала ў Забаб’і ўніяцкая царква, пабудаваная падканлцерам ВКЛ Сапегам (імя дакладна невядомае). Найбольш верагодным фундатарам царквы мог быць Казімер Леан Сапега, які валодаў Ружанскімі землямі. У прыход царквы ўваходзілі 24 навакольныя вёскі: Казлы, Замошша, Шаняўцы, Труханавічы, Касіншчына, Залесьсе, Баравікі, Навадворцы, Мельнікі, Руднікі, Вашчынічы, Калядзічы, Ражковічы, Бельчыцы, Сілічы, Несьцяркі, Стаі, Грынявічы, астатнія не існуюць. Сьвятары царквы: Юры Сяцкевіч, Геранім Васілеўскі, Рыгор Махацэвіч, Гаўрыіл Махацэвіч, Міхал Махацэвіч, Бенядзікт Лядзецкі. Пасьля 1780 году цэнтар прыходу ўжо быў у вёсцы Руднікі, апошні ўспамін пра царкву ў Забаб’і сустракаецца пад 1799 рокам^[1].

За расейскім часам — фальварак у складзе маёнтку Сялец^[2]; маёнтак^[3]; вёска (цяпер Казлы)^[4] у Рудніцкай воласьці Пружанскага павету Гарадзенскай губэрні. Дагэтуль жыхары Казлоў называюць найбліжэйшую да Сілічаў частку вёскі Забаб’ем^[5]. У 1866 року — панскі маёнтак, 9 двароў; у 1890 року існавалі маёнтак і фальварак^[1].

За польскім часам — у гміне Руднікі Пружанскага павету Палескага ваяводзтва^[6].

З 1939 року ў складзе БССР. У 1940 пачаліся дэпартацыі мясцовага насельніцтва ў працоўны лягер Карговіна(ru)^[7].

Крыніцы

1. Ірына Сядова. Атлантыда, або Страчаны свет Забаб’я. Працяг // Раённыя будні. — 24 верасьня 2016. — № 74 (9925). — С. 15.
2. Zababie (1) // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIV: Worowo — Żyżyn. — Warszawa, 1895. — S. 176
3. Zababie (3) // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIV: Worowo — Żyżyn. — Warszawa, 1895. — S. 176
4. Zababie (2) // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIV: Worowo — Żyżyn. — Warszawa, 1895. — S. 176
5. Ірына Сядова. Атлантыда, або Страчаны свет Забаб’я // Раённыя будні. — 17 верасьня 2016. — № 72 (9923). — С. 15.
6. Забаб’е, фальварак Radzima.net Праверана 7 кастрычніка 2016 г.
7. Ірына Сядова. Атлантыда, або Страчаны свет Забаб’я. Заканчэнне // Раённыя будні. — 1 кастрычніка 2016. — № 76 (9927). — С. 15.

Літаратура

• Ірына Сядова. Атлантыда, або Страчаны свет Забаб’я // Раённыя будні, 17 верасьня 2016, №72 (9923), С. 15