Аляксандар Мэйштовіч

Аляксандар Мэйштовіч (па-польску: Aleksander Meysztowicz; 8 сьнежня 1864, Панявеж — 14 лютага 1943, Рым) — польскі палітычны дзеяч, буйны памешчык.

Аляксандар Мэйштовіч
па-польску: Aleksander Meysztowicz
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	8 сьнежня 1864(1864-12-08)[1] Паюасціс[d], Velžys Eldership[d], Панявескі раён, Летува
Памёр:	14 лютага 1943(1943-02-14)[1] (78 гадоў) Рым, Італія
Узнагароды:
Аляксандар Мэйштовіч у Вікісховішчы

У 1921—1922 гадах быў старшынём Часовай урадавай камісіі Сярэдняй Літвы. Быў адным зь ініцыятараў дэпартацыі ўладамі «Сярэдняй Літвы» 33-х беларускіх і літоўскіх палітычных і культурных дзеячаў зь Вільні ў канцы студзеня 1922 году, неўзабаве пасьля правядзеньня выбараў у Віленскі сойм.

У 1926—1928 гадах міністар юстыцыі ва ўрадзе Ю. Пілсудзкага. У ноч на 15 студзеня 1927 году кіраваў арыштамі сябраў Беларускай сялянска-работніцкай грамады — Браніслава Тарашкевіча, Сымона Рак-Міхайлоўскага, Паўла Валошына, Пятра Мятлы і іншых.