італьянская грамада From Wikipedia, the free encyclopedia
Фразынонэ (па-італьянску: Frosinone) — горад у Італіі, які месьціцца ў рэгіёне Ляцыё, адміністрацыйны цэнтар аднайменнай правінцыі. Знаходзіцца за блізу 75 км на паўднёвы ўсход ад Рыму, недалёка ад аўтастрады A1, якая злучае Мілян і Нэапаль.
| Фразынонэ | |
 | |
| Краіна: | Італія |
| Плошча: |
|
| Вышыня: | 291 м н. у. м. |
| Насельніцтва: |
|
| Тэлефонны код: | 0775 |
| Паштовы індэкс: | 03100 |
| Нумарны знак: | FR |
| Геаграфічныя каардынаты: | 41°38′0″ пн. ш. 13°21′0″ у. д. |
Фразынонэ на мапе Італіі   Фразынонэ | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы | |
Першыя сьляды прысутнасьці чалавека у рэгіёне сучаснага Фразынонэ датуюцца ніжнім палеалітам, то бок каля 250 тысячаў гадоў таму. Самыя раньнія паселішчы ў гэтым месьце паўсталі блізу 4 тысячаў гадоў таму. Паселішча было заснаванае на тэрыторыі гернікаў вольскамі ў VI стагодзьдзі да н. э. пад назвай Фрусчына або Фрусна як стратэгічны фарпост перад непрыступнай крэпасьцю Алетрыюм. Рэгіён быў падпарадкаваны рымлянамі ў 386 годзе да н. э., а затым ператвораны імі ў муніцыпіюм з рымскім гарнізонам. Узяцьце Фразынонэ сталася важнай стратэгічнай перамогай рымлянаў, бо цяпер яны маглі лёгка кантраляваць усе транзытныя камэрцыйныя перавозкі паміж поўначу і поўднём паўвострава[3].
У 306 годзе да н. э. горад уваходзіў у Герніцкую лігу, якая супрацьстаяла Рыму. Зьведаўшы паразу і рабаваньне, места страціла значную частку сваіх тэрыторыяў на карысьць суседняга Фэрэнтына. Пазьней, падчас Другой Пунічнай вайны, ён быў спустошаны войскамі Ганібала, якому адмовілі ў здачы. Па зьнікненьні Заходняй Рымскай імпэрыі места некалькі разоў нішчыўся замежнымі захопнікамі. У раньнім Сярэднявеччы Фразынонэ быў сельскагаспадарчым цэнтрам Рымскага герцагства. У XVI стагодзьдзі быў спустошаны ляндскнэхтамі, а затым францускімі і флярэнтыйскімі войскамі. Новыя навала, гэтым разам гішпанскіх войскаў, адбылася ў 1556 годзе ў вайне супраць папы Паўла IV.
Фразынонэ няўхільна павялічвала сваё насельніцтва. Гэтак у сярэдзіне XVII стагодзьдзе тут налічвалася 2 тысяч жыхароў, а да момант аб’яднаньня Італіі ў месьце жыло ўжо 10 тысяч чалавек. Да далучэньня да каралеўства Італіі Фразынонэ ўваходзіла ў склад Папскай дзяржавы. Афіцыйна места была агалошанае часткай Італіі 17 верасьня 1870 году, за тры дні да ўзяцьця Рыму. У рэчаіснасьці сьвецкае папскае панаваньне над горадам ужо скончылася ўвечары 12 верасьня з уцёкамі апошняга апостальскага дэлегата, мансіньёра П’етра Лязаньні, калі італьянскія войскі яшчэ знаходзіліся ля Рыпі ў чаканьні маршу да Фразынонэ[4].
У 1871 годзе Дамэніка Д’яманці стаў першым мэрам гораду па аб’яднаньні Італіі. Ён актыўна займаўся мадэрнізацыяй і пашырэньнем гораду, які тады быў вядомы як адзін з самых адсталых у Італіі. Кіраўнік рупіўся рамонтам будынкаў, уладкаваньнем вуліцаў, пляцаў і асьвятленьнем гарадзкога цэнтру. У 1874 годзе быў пабудаваны шэраг будынкаў вышынёй больш за 300 мэтраў. Гэта комплекс атрымаў назву палац Бэрардзі. Ён быў прызначаны дзеля забесьпячэньня жыльлём дзяржаўных служачых і жаўнераў.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
