У пошуках страчанага часу
From Wikipedia, the free encyclopedia
«У пошуках страчанага часу» (па-француску: À la recherche du temps perdu) — квазі-аўтабіяграфічны раман у сямі тамах Марсэля Пруста, які лічыцца крытыкамі й навукоўцамі як шэдэўр сусьветнай літаратуры[1]. Твор зьяўляецца ягонай найбольш вядомай працай. У сьвядомасьці чытачоў раман зьвязаны ў першую чаргу з матывамі ўспамінаў, прычыненых выпадковымі вонкавымі стымуламі, як то да прыкладу густ магдаленкі, замочанай у гарбаце.
У пошуках страчанага часу | |
À la recherche du temps perdu | |
Фрагмэнт рукапісу першай часткі | |
Жанр: | мадэрнізм |
---|---|
Аўтар: | Марсэль Пруст |
Мова арыгіналу: | француская |
Публікацыя: | 1913—1927 |
Выдавецтва: | Éditions Grasset[d] і Галімар[d] |
Раман пачаў фармавацца ў 1909 годзе. Пруст працягваў працаваць на ім да сваёй сьмерці ад хваробы ўвосень 1922 году. Марсэль стварыў структуру твору на раньняй стадыі, але нават пасьля гэтага калі скончыў сваю працу, ён працягваў дадаваць новы матэрыял і рэдагаваць адзін том за іншым перад публікацыяй. Апошнія тры зь сямі тамоў утрымліваюць хібы і фрагмэнтарныя альбо нешліфаваныя пераходы, выданьне гэтых частак было пад кантролем марсэлевага брата Рабэра. Твор быў апублікаваны ў Францыі паміж 1913 і 1927 гадамі.