Наўгародзкае княства
From Wikipedia, the free encyclopedia
Наўгарóдзкае кня́ства, Наўгарóдзкая рэспýбліка, Наўгарóдзкая зямля́ — дзяржава ў паўночна-ўсходняй Эўропе з 1136 па 1478 гады з цэнтрам у Вялікім Ноўгарадзе, кіруючая эліта якой складалася з буйнога баярства. У пэрыяд найбольшага росквіту, акрамя самой Наўгародзкае зямлі, у яе ўваходзілі тэрыторыі ад Балтыйскага мора на захадзе да Ўральскіх гор на ўсходзе і ад Белага мора на поўначы да вышнявінаў Волгі і Заходняе Дзьвіны на поўдні.
Хуткія факты
Наўгародзкае княства | |||||
| |||||
| |||||
[[Файл:{{{Месцазнаходжаньне}}}|282пкс|Месцазнаходжаньне Наўгародзкага княства]] | |||||
Афіцыйная мова | Наўгародзкая | ||||
Найбуйнейшы горад | Вялікі Ноўгарад |
Закрыць