Градчаны (па-чэску : Hradčany , па-нямецку : Hradschin ) — адзін з чатырох гістарычных раёнаў Прагі , якія захоўвалі да 1784 году права на самакіраваньне.
Выгляд на Градчаны
Старая імпэратарская рэзыдэнцыя Праскі Град і сумежны крапасны горад Градчаны разьмешчаны на прасторным скалістым узгорку левага берагу ракі Влтавы . Назва раёну ўтварылася ад слова «hrad», што на чэскай мове азначае «замак, фартэцыя, умацаванае паселішча».
Градчанская ратуша (1598, рэнэсанс );
Шварцэнбэрскі палац (1545-63, рэнэсанс, росьпіс 1580, цяпер Вайскова-гістарычны музэй);
Марцініцкі палац (1552-63, 1598, 1624, рэнэсанс; цяпер Канцылярыя галоўнага архітэктара);
Арцыбіскупскі палац (1562-64, 1669-94, 1763-64, барока );
Чэрнінскі палац (1669—1720, барока; цяпер Міністэрства замежных справаў);
Тасканскі палац (1690, барока);
Штэрнбэрскі палац (1690—1720, барока; цяпер Нацыянальная галерэя);
Гложэскі палац (канец XVII ст.; цяпер амбасада Аўстрыі);
Дытрыхштайнскі і Грзанскі палацы (XVIII стагодзьдзе, барока; цяпер парадныя дзяржаўныя рэзыдэнцыі);
Сальмскі палац (1800-10, ампір ; цяпер амбасада Швайцарыі);
Кляштар Ларэта (1626—1756, барока);
Страгаўскі кляштар (закладзены ў 1140 г., раманскі і гатычны стылі) зь Ёзэфінскай бібліятэкай (1782-84; цяпер Музэй нацыянальнай пісьменнасьці);
Касьцёл Сьвятога Яна Непамуцкага (1720-28, барока, арх. К. І. Дынцэнгофэр);
Кляштар капуцынаў на Ларэцкім пляцы (1601, рэнэсанс і барока);
Касьцёл Сьвятога Роха (1603-12; позьняя готыка);
Касьцёл Панны Марыі на Страгаўске надваржы (будаваўся з XII па XVIII стагодзьдзе, эклектыка);
Чумны слуп са статуяй Панны Марыі (1726, барока).
Градчаны — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў