Гета
From Wikipedia, the free encyclopedia
Гета (ад італ. ghetto nuovo «новая ліцейная») — раёны буйных гарадоў, дзе пражываюць этнічныя меншасьці, добраахвотна альбо прымусова, у больш ці менш цяжкіх умовах. Тэрмін зарадзіўся ў Вэнэцыі ў 1516 годзе для абазначэньня раёну, які зьяўляецца месцам ізаляванага пражываньня габрэяў.