БТР-70 — савецкібронетранспартэр — баявая колавая плывучая бранемашына, прызначаная для транспартаваньня асабовага складу мотастралковых падразьдзяленьняў і іх агнявой падтрымкі, у тым ліку й ва ўмовах ужываньня зброі масавай паразы. Бронетранспартэр БТР-70 уяўляе сабою плывучую, з кругавым браняваньнем, васьмікалёсную зь незалежнаю падвескаю (з усімі вядучымі коламі) машыну, здольную ісьці за танкамі, з ходу пераадольваць акопы, траншэі і водныя перашкоды. Узбраеньне складаецца з кулямётуККВТ калібра 14,5 мм, і кулямёта ККТ калібра 7,62 мм.
У мэтах падвышэньня агульных баявых і эксплюатацыйных парамэтраў БТР-60 у канструктарскім бюро Горкаўскага аўтамабільнага заводу на базе БТР-60ПБ быў распрацаваны новы бронетранспартэр. Працы вяліся пад кіраўніцтвам галоўнага канструктара І.С. Мухіна. 21 жніўня 1971 году загадам Міністэрства абароны СССР № 0141 машына была прынята на ўзбраеньне пад пазначэньнем БТР-70[1].
З 1976 году была разгорнута сэрыйная вытворчасьць. Першапачаткова машына выпускалася на Горкаўскім аўтамабільным заводзе. З 1981 году вытворчасьць была перанесена на Арзамаскі завод аўтамабільных запасных часткаў. Першая машына была выпушчана 23 лютага 1981 году[1].
БТР-70 уяўляе сабою баявую браняваную колавую машыну і прызначаны для транспартаваньня і агнявой падтрымкі матастралковых падразьдзяленьняў[2].
Бранявы корпус і вежа
Корпус бронетранспартэра цалкам гермэтычны, складаецца з трох аддзяленьняў, зроблены са сталёвых бранявых лістоў і зьяўляецца апорнаю канструкцыяю, на якой ўсталяваны ўсе агрэгаты і мэханізмы машыны[2].
Сілавое аддзяленьне
У карме корпусу разьмешчана аддзяленьне сілкавальнай ўсталёўкі, у якое ўсталяваны два рухавіка, счапленьне і каробка перадач, якія змантаваны на адной раме. Ад астатніх часткаў корпусу сілавое аддзяленьне адгароджана перагародкаю, у якой маюцца люкі для доступу да рухавікоў. Таксама ў сілавым аддзяленьні разьмяшчаюцца паліўныя бакі, якія ізаляваныя ад астатніх элемэнтаў аддзяленьня[3].
Баявое аддзяленьне
У сярэдняй частцы корпусу разьмяшчаецца баявое аддзяленьне, у якім змесцавана вежавая ўсталёўка, кладкі з баекамплектам, прыборы назіраньня і іншае абсталяваньне. Акрамя таго, у баявым аддзяленьні ўсталяваныя два здвоеных трохмясцовых і два аднамесных сядушкі для месцаваньня дэсанту[3].
Аддзяленне кіраваньня
У пярэдняй частцы корпусу знаходзіцца аддзяленьне кіраваньня, у якім разьмешчаны органы кіраваньня машынаю, прыборы назіраньня, лябёдка, радыёстанцыя і працоўныя месцы мэханіка-кіроўцы і камандзіра[3].
Узбраеньне
У якасьці асноўнага ўзбраеньня выкарыстоўваецца 14,5-мм кулямётККВТ, найвялікая прыцэльная далёкасьць стральбы — 2 км. Баекамплект складае 500 патронаў[4].
Дадаткова ў вежавай усталёўцы ўсталяваны спараны з ККВТ 7,62-мм кулямётККТ. Далёкасьць стральбы якога складае да 1,5 км. Баекамплект — 2000 патронаў[4].
Сродкі назіраньня і сувязі
У склад прыбораў назіраньня камандзіра ўваходзяць тры прыборы ТНПО-115 і адзін ТПКУ-2Б, для назіраньня ў начных умовах маецца ТКН-1С, на шчытку якога ўсталяваны асьвятляльнік ОУ-3ГА-2М. У кіроўцы ўсталяваны тры ТНПО-115, а таксама маецца адзін ТПН-Б, для назіраньня ў начных умовах усталяваны прыбор ТВНО-2Б. У вежавай усталёўцы знаходзіцца прыцэл ПП-61АМ, а таксама прыбор назіраньня ТНПТ-1. У дэсанта маецца сем люкаў у корпусе для назіраньня, а таксама два прыборы назіраньня ТНП-Б[5].
Для забеспячэньня вонкавай сувязі выкарыстоўваецца радыёстанцыя Р-123М, якая зьмесцавана справа ад месца камандзіра. Для ўнутраных перамоваў выкарыстоўваецца перагаворная прылада на трох абанэнтаў Р-124[6].
Рухавік і трансьмісія
У якасьці сілкавальнай ўсталёўкі выкарыстоўваюцца два бэнзінавых рухавіка ЗМЗ-4905. Сумарная магутнасьць якіх складае 240 л.с.[5]
Трансьмісія мае пастаянна замкнутае, дэмпфэрнае счапленьне. Каробка перадач — мэханічная, мае чатыры перадпакояў і адну заднюю перадачу. На трэцяй і чацвёртай перадачах маюцца сынхранізатары[7].
Хадавая частка
Хадавая частка колавая, мае 8 колаў памерам 9—18" з раздымнымі абадамі. Шыны колаў пнэўматычныя мадыфікацыі Да-58, памерам 13,00—18", з магчымасьцю рэґуляваньня ціску ў залежнасьці ад дарожных умоваў[8].
Падвеска машыны незалежная рычажна-тарсіонная, у склад якой ўваходзяць 8 тарсіонаў, 16 рычагоў падвескі, а таксама 12 гідраўлічных амартызатараў падвойнага дзеяньня[8].
БТР-70МД — казахстанская мадыфікацыя БТР-70 з рухавіком Д-235.9Е2 (270 л.з.) узброена кулямётамі калібра 7,62 і 14,5 мілімэтру. На мадыфікацыю ўсталяваны цеплавізары ATS-10 вытворчасці турэцкае кампаніі «Аселсан».[11]
ТАВ-77 — румынская мадыфікацыя БТР-70
БТР-70М — мадэрнізаваны варыянт БТР-70. Усталяваны дызэльны рухавік КАМАЗ-7403 магутнасьцю 260 л.з., замест двух бэнзінавых рухавікоў, а таксама агрэгаты трансьмісіі ад БТР-80.
БТР-70М (украінская мадыфікацыя) — мадэрнізаваны варыянт БТР-70. Мадэрнізацыя праводзілася ў рамках Дзяржаўнай абароннай замовы Харкаўскім канструктарскім бюро машынабудаваньня імя А. Марозава для абсталяваньня міратворчых падразьдзяленьняў Узброеных сілаў Украіны. Усталяваны мнагатоплеўны дызэльны рухавік замест двух бэнзінавых рухавікоў. Узбраеньне — 14,5 мм буйнакалібарны кулямёт ККВТ і 7,62 мм спараны кулямёт ККТ.[12]
БТР-70 КБА-2 — украінская мадэрнізацыя БТР-70, вырабленая Харкаўскім канструктарскім бюро машынабудаваньня імя А. Марозава. Усталяваны дызэльны рухавік УТД-20 украінскай вытворчасьці магутнасьцю 300 л.с. замест двух бэнзінавых рухавікоў і 30-мм гармата КБА-2 замест кулямёта КПВТ. [13]
БТР-70П — украінская мадыфікацыя БТР-70, вырабленая ГП «Нікалаеўскі рамонтна-мэханічны завод». бронетранспартэр прызначаны для правядзеньня адмысловых паліцэйскіх апэрацыяў, а таксама выратавальных працаў. Машына абсталявана вадамётнай усталёўкаю, сыстэмамі стральбы гранатамі «ТЕРЕН-6» і выпуску слязыстага газу, рашэцістай паліцаю, сігнальным гучнагаваральнаю прыладаю, тэлевідэасыстэмаю.[14]
КШМ «Свіцязь» — украінская мадыфікацыя БТР-70, вырабленая ГП «Нікалаеўскі рамонтна-мэханічны завод». Камандна-штабная машына на базе БТР-70ДІ.[15]
«Каўчэг» — украінская мадыфікацыя БТР-70, вырабленая ГП «Нікалаеўскі рамонтна-мэханічны завод». Самаходны шпіталь на базе БТР-70ДІ.[16]
БРЭМ-7К — украінская мадыфікацыя БТР-70, вырабленая ГП «Нікалаеўскі рамонтна-мэханічны завод». Браняваная рамонтна-эвакуацыйная машына на базе БТР-70ДІ.[17]
Армія Расеі — 4900 БТР-60, БТР-70, БТР-80 і БТР-90, па стане на 2010 год[18]
Марская пяхота Расеі — больш за 500 БТР-60, БТР-70 і БТР-80, па стане на 2010 год[18]
Берагавыя войскі ВМФ Расеі — 280 БТР-60, БТР-70 і БТР-80, па стане на 2010 год[18]
Румынія — вырабляецца па ліцэнзіі пад пазначэньнем TAB-77, у пэрыяд з 1978 па 1991 годы выраблена 159 адзінкаў, пасьля распаду СССР вытворчасьць працягнута пад ліцэнзіяю РФ[20], па стане на 2010 годРумынія мае 155 TAB-77[18]