Аль-Фарабі
From Wikipedia, the free encyclopedia
Абу Наср Мухамэд ібн Мухамад Узлаг ібн Тархан аль-Фарабі, ужываецца скарачэньне імя — аль-Фарабі (у латынізаванай форме — Alpharabius; 872[8],Фараб[9] — паміж 14 сьнежня 950 і 12 студзеня 951, Дамаск[9]) — філёзаф, матэматык, тэарэтык музыкі, навуковец Усходу. Адзін з найвыбітных прадстаўнікоў сярэднявечнай усходняй філаозфіі.
Хуткія факты Дата нараджэньня, Месца нараджэньня ...
Аль-Фарабі | |
па-пэрсыдзку: ابونصر محمد بن محمد فارابی | |
![]() | |
Дата нараджэньня | каля 870[1][2] |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | каля 950[1][2][4] |
Месца сьмерці | |
Занятак | філёзаф, фізык, тэарэтык музыкі |
Навуковая сфэра | натуральная гісторыя[d], мэтафізыка, матэматыка, лёгіка[6], астраномія, мэдыцына і этыка |
Вучні | Яг’я ібн Адзі[d][7] |
Закрыць
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0e/KazakhstanPnew-10000Tenge-2003-donatedoy_f.jpg/640px-KazakhstanPnew-10000Tenge-2003-donatedoy_f.jpg)
Аўтар камэнтароў да твораў Арыстоцеля (адсюль яго ганаровая мянушка «Другі настаўнік») і Плятона. Яго працы зрабілі ўплыў на ібн Сіну, ібн Баджу, ібн Туфайля, ібн Рушда, а таксама на філасофію і навуку сярэднявечнай Заходняй Еўропы. Яму прыпісваецца стварэнне Отрарскай бібліятэкі.