Türk dilləri

Avrasiyada dil ailəsi From Wikipedia, the free encyclopedia

Türk dilləri

Türk dilləri — dünyada böyük sayda əhalinin danışdığı qohum dillər qrupu.

Thumb
Türk dillərdə rəsmi statusu göy rəngli ölkələrdə və muxtarlıqlarda varThumbTürk dilləri danışanların saya görə

Türk dilləri ailəsi 41 dil, ləhcə və ya şivədən ibarətdir. Azərbaycan, Türkiyə, Qazaxıstan, Qırğızıstan, Türkmənistan, Özbəkistan, Başqırdıstan, Tatarıstan, Tıva, Çuvaşıstan, Yakutiya (Saxa), Dağlıq Altay və Xakasiya yerli əhalisinin, eləcə də İran, İraq, Əfqanıstan, Çin, Bolqarıstan, Rumıniya, keçmiş Yuqoslaviya və Albaniyanın bir sıra xalqlarının genoloji (mənşəcə) və tipolji cəhətdən qohum dilləri. Keçmiş SSRİ-də türk xalqları slavyan xalqlarından sonra II yeri tuturdu və SSRİ-də bu dil ailəsinə mənsub 23 dil olmuşdur. Türk dilləri qismən Dağıstanda (Qumuqlar, Noğaylar), Kabarda-Balkariya, Qaraçay-Çərkəz (Balkarlar, Qaraçaylılar, Noqaylar), Stavropolda (Noğaylar, Truxmenlər), Moldovada (Qaqauzlar), Litvada (Kəraimlər, Tatarlar), Ukraynada (Krım tatarları) və s. yerlərdə də yayılmışdır. Türk dillərinin hansı dillər ailəsinə daxil olması indiyədək müəyyənləşdirilməmişdir. Alimlərin bir qismi onları Ural-Altay, digər qismi isə Altay dillərinə daxil edirlər. Türk dilləri qrupunu müstəqil dil ailəsi hesab edənlər də var. Türkiyədə isə ümumən türk dilləri əvəzinə türk ləhcələri təbiri qəbul edilməkdədir və buna görə Türkiyə türkcəsi, Azərbaycan türkcəsi, özbək türkcəsi, və s. hamısı türk dilinin ləhcələri hesab edilir. Türk dili deyəndə Türkiyə türkcəsi nəzərdə tutulmaz, ləhcələrin hamısını əhatə edən dil kimi başa düşülür. Türkiyədə universitetlərdə Çağdaş Türk Lehçeleri ve Edebiyatları adlanan kafedralarda türk dilləri və ədəbiyyatları barədə dərslər keçilir.

Hazırda bu dil ailəsi 180 milyon insanın doğma dilidir.

Türk dillərinin tarixi inkişafı aşağıdakı mərhələlərə bölünür:

  • Altay və Hun dövrləri (eramızın V əsrinədək)
  • Qədim Türk dövrü (V-X əsrin əvvəli)
  • Orta Türk dövrü (X-XV əsrlər)
  • Yeni və ən yeni türk dövrləri (XVI-XX əsrdə).

Türk dillərinin təsnifatı

Qəbul olunmuş təsnifata görə türk dilləri Qərbi (Qərbi hun) və Şərq (Şərqi hun) qollarına ayrılır:

Üstünlüyü

Bir dilin nə qədər köklü və güclü olduğu, o dilin keçmişiylə ölçülür. Şübhəsiz türkcə, bilinən ilk yazılı qaynağı (Orxon Abidələri) ələ alındığında, min ildən çox keçmişiylə köklü və güclü bir dildir.

Söz və cümlə durumu hər dildə özünə aid bir qanuna bağlıdır. Bu qanunların toplumuna dil qrammatikası deyilir. Qanunlardan əlavə dillərin ayrıca özəl qanunları da var ki düzənli qaydalara bağlı deyillər. Məsələn: mukəssər cəmi ərəb dilində, artıq hərflər və qaydasız feillər ingilis dilində qaydasız qrammatikalardırlar. Belə qanunsuz qaydalara ərəb dilində səmai (eşitməli) deyirlər. Bu deyişin səbəbi də onların bəlli bir qanuna bağlı olmadığıdır, buna görə də onları gərək eşidib və yadda saxlayasan.

Səmainin tərsi qiyasi (müqayisə etməli) olur ki, qaydalı qanunlara bağlıdır və dilin əsas gücü bu qaydaya dayanır.

Səmai sözlər bir dildə az olduqca dilin qaydalı olmağı və gücü də artar.

Açıq və ümumi dil qaydaları az, bütöv, və yayğın olsa dilin gücü və davamı da artar. Məsələn : Düzdür ki,ərəb dili (sərf və nəhv) baxımından çox güclüdür amma onun qayda və qanunları o qədər budaqlı və çoxdur ki, onu bütün bir səviyyədə öyrənmək çətindir.[1]

Türk dilləri sərf və açl qayda baxımından zəngin və asan öyrənişlidirlər. Bu qayda və qanunlar diqqət, genişlik və asanlıq baxımından riyaziyyat qaydalarına bənzəyirlər. Türk dilinin sərf qaydaları neçə barmaq sayılı bütün qaydaya bölünür və bu mövzu türk dilinin asan öyrənişli və dil gücünün əlamətidir.[1]

Dil ailəsinin xüsusiyyətləri

Türk dillərinin hamısında ahəng qanunu, samitlərin assimiliyasiyası, kök və şəkilçilərin xüsusi quruluşuna malik olması, demək olar ki, eynilik təşkil edir. Bu tipoloji uyğunluq morfologiyaya da aiddir. Türk dili iltisaqi dillərə daxildir. Onlarda qrammatik cins kateqoriyası yoxdur. Qoşmalar sözün sonuna əlavə olunur, sözdüzəldici və sözdəyişdirici şəkilçilərin sırası möhkəm qanunauyğunluğa tabedir. Hal və mənsubiyyət kateqoriyaları çoxlu ümumi cəhətlərə malikdir. Kök sözlərin heç bir şəkilçi qəbul etmədən işlənə bilməsi, vahid təsrif sistemi, əvəzliklərdəki ümumilik və s. də belə oxşarlıqlardandır. Bu dillərin sintaktik quruluşunda da tipoloji eynilik çoxdur; söz və söz birləşmələrinin cümlədəki sırası sabitdir: təyin təyin olunandan əvvəl gəlir və onunla uzlaşmır, tamamlıq tamamladığı sözlərdən əvvəl gəlir, tabeli mürəkkəb cümlələr az, tərkiblər isə çoxdur. Lüğət tərkibində ümumilik daha qabarıq şəkildə özünü göstərməlikdədir.

Əlavə məlumat Əski türkcə, Azərbaycanca ...
  Əski türkcə Azərbaycanca Türkiyə türkcəsi Türkməncə Tatarca Qazaxca Özbəkcə Uyğurca Yakutca Çuvaşca
 ata atababa ata ota   
 ana anaanne/anaeneanaanaonaana an'n
 o'gul oğuloğuloğuluğlıulo'giloghuluolyvul
 er(kek) ər/erkəkerkekerkekiryerkekerkakäryerar
 kyz qızkızgyzqızqιzqizqizkisχe'r
 kiši kişikişikişikeşekisi  kihi 
 kelin gəlingelingeli:nkilenkelinkelinkelinkilinkilen
 Əski türkcə AzərbaycancaTürkiyə türkcəsiTürkməncəTatarcaQazaxcaÖzbəkcəUyğurcaYakutcaÇuvaşca
 jürek ürəkyürekýürekyörəkzhürekyurakyüräksu‘req 
 qan qankanga:nqanqanqonqanqanjon
 baš başbaşbaşbaşbas başbaspuš
 qyl qılkılqylqılkylkylkylkilχe'le'r
 köz gözgözgözküzközko'zközkoskör
 kirpik kirpikkirpikkirpikkerfekkirpikkirpikkirpikkirbiχurbuk
 qulqaq qulaqkulakgulakqolaqqulaqquloqqulaqgulkakχo'lga
 burun burunburunburunborınmurιnburunburunmurun 
 qol qolkolgolqulqolqo'l qolχol
 el(ig) əlelel   ili:ala'
 barmak barmaqparmakbarmakbarmaq barmoqbarmaq  
 tyrnaq dırnaqtırnakdyrnaqtırnaqtιrnaqtirnoqtirnaqtiniraq 
 tiz dizdizdy:zteztizetizzatiztüsäχ 
 baltyr baldırbaldırbaldyrbaltırbaldyrboldyrbaldirballyr 
 adaq ayaqayakaýaqayaqayaqoyoq ataq 
 qaryn qarınkarıngarynqarınqarιnqorinqor(saq)qarynχyra'm
 Əski türkcə AzərbaycancaTürkiyə türkcəsiTürkməncəTatarcaQazaxcaÖzbəkcəUyğurcaYakutcaÇuvaşca
 at atatatatatotatatut
 siyir sığırsığırsygyrsíır (sıyır)siyιrsigir   
 yt itititetiytititytjyda
 balyq balıqbalıkbalykbalıqbalιqbaliqbeliqbalykpola'
 bit bitbitbitbetbiytbitpitbytpyjda
 Əski türkcə AzərbaycancaTürkiyə türkcəsiTürkməncəTatarcaQazaxcaÖzbəkcəUyğurcaYakutcaÇuvaşca
 ev evevöýöyüyuyöy av
 otag otaqotağotaq otaqotoq otu: 
 yol yolyolyo:lyulzholyo'lyolsuolsol
 köprüq körpüköprüköpriküparköpirko'prikkövrükkürpe 
 oq oxokokuk o'qoqoχugu
 ot otototutoto'totuotvot
 kül külkülkülkölkülkulkülkülkö'l
 suv sususuwsywsuwsuvsuuisyv
 kemi gəmigemigämikimäkemekema  kim
 köl gölgölkölkülkölko'lkölküöl 
 atov adaadaadaatanaralorolaral ută
 küneš günəşgüneşgünqoyaşkün künkünχĕvel
 bulut buludbulutbulutbolıtbultbulutbulutbylytpĕlĕt
 yulduz ulduzyıldızýyldyzyoldızzhuldιzyulduzyultuzsulusşăltăr
 topraq torpaqtopraktopraktufraqtopιraqtuproqtupraqtoburaχtăpra
 töpü təpətepedepetübätöbetepa töbötüpe
 yağac ağacağaçagaçağaçağaš   jyvăş
 tenri tanrıtanrıtaňrytäñre  tängritanaratură
 Əski türkcə AzərbaycancaTürkiyə türkcəsiTürkməncəTatarcaQazaxcaÖzbəkcəUyğurcaYakutcaÇuvaşca
 uzun uzunuzunuzynozınuzιnuzunuzunuhunvărăm
 yany yeniyeniyanyyañazhangayangiyengisanaşĕnĕ
 semiz səmizsemizsemizsimezsemizsemizsemizemissamăr
 tolu doludoludo:lytulıtolιto'latoluqtolorutulli
 aq ağakakaqaqoqaq  
 qara qarakaragaraqaraqaraqoraqaraχaraχura
 qyzyl qızılkızılgyzylqızılqızılqizilqizilkyhylχĕrlĕ
 kök göygökgökkükkökko'kkökküöqkăvak
SaylarƏski türkcə AzərbaycancaTürkiyə türkcəsiTürkməncəTatarcaQazaxcaÖzbəkcəUyğurcaYakutcaÇuvaşca
1bir birbirbirberbirbirbirbi:rpĕrre
2eki ikiikiikiikeyekiikkiikkiikkiikkĕ
4tört dörddörtdö:rtdürttörtto'rttöttüörttăvattă
7yeti yeddiyediyedicidezhetiyettiyättäsetteşiççĕ
10on onono:nunono'nonuonvunnă
100yüz yüzyüzyü:zyözzhüzyuzyüzsü:sşĕr
Bağla
Əlavə məlumat Şəxs əvəzlikləri, Azərbaycan ...
Şəxs əvəzlikləri
Türkiyə Azərbaycan Türkmən Özbək Yeni Uyğur Başqırd Tatar Qazax Qırğız Yakut Çuvaş
ben mən men men men min min men men min epĕ / ep
bana mənə maňa menga manga miñä miña mağan maga miexe / miexeğe mana
beni məni meni meni méni mine mine meni meni miigin mana
bende məndə mende menda mende / méningde mindä mindä mende mende - manra
benden məndən menden mendan mendin / méningdin mindän minnän menen menden miigitten manran
benim mənim meniň mening méning mineñ minem meniñ menin miene man / manăn
benimle mənimlə men bilen / meniň bilen men bilan / mening bilan men bilen / méning bilen mineñ menän minem belän menimen men menen miiginen manpa
Türkiyə Azərbaycan Türkmən Özbək Yeni Uyğur Başqırd Tatar Qazax Qırğız Yakut Çuvaş
sen sən sen sen sen hin sin sen sen en esĕ / es
sana sənə saňa senga sanga hiñä siña sağan saga eyiexe / eyiexeğe sana
seni səni seni seni séni hine sine seni seni eyigin sana
sende səndə sende senda sende / séningde hindä sindä sende sende - sanra
senden səndən senden sendan sendin / séningdin hindän sinnän senen senden eyigitten sanran
senin sənin seniň sening séning hineñ sineñ seniñ senin eyiene san / sanăn
seninle səninlə sen bilen / seniň bilen sen bilan / sening bilan sen bilen / séning bilen hineñ menän sineñ belän senimen sen menen eyiginen sanpa
Türkiyə Azərbaycan Türkmən Özbək Yeni Uyğur Başqırd Tatar Qazax Qırğız Yakut Çuvaş
siz siz siz siz siz / sili heź sez siz siz en esir / esĕr
size sizə size sizga sizge / silige heźgä sezgä sizge sizge eyiexe / eyiexeğe sire
sizi sizi sizi sizni sizni / silini heźźe sezne sizdi sizdi eyigin sire
sizde sizdə sizde sizda sizde / silide heźźä sezdä sizde sizde - sirĕnte
sizden sizdən sizden sizdan sizdin / silidin heźźän sezdän sizden sizden eyigitten sirĕnten
sizin sizin siziň sizning sizning / silining heźźeñ sezneñ sizdiñ sizdin eyiene sirĕn
sizinle sizinlə siz bilen / siziň bilen siz bilan / sizning bilan siz bilen / sizning bilen / sili bilen heźźeñ menän sezneñ belän sizben siz menen eyiginen sirĕnpe
Türkiyə Azərbaycan Türkmən Özbək Yeni Uyğur Başqırd Tatar Qazax Qırğız Yakut Çuvaş
o o ol u u ul ul ol al kini văl / ul
ona ona oňa unga uningha uğa aña oğan aga kiniexe ăna
onu onu onu uni uni unı anı onı anı kinini ăna
onda onda onda unda unda / uningda / anda unda anda onda anda - unra / unta
ondan ondan ondan undan undin / uningdin / andin undan annan onan andan kinitten unran / untan
onun onun onuň uning uning unıñ anıñ onıñ anın kiene un / unăn
onunla onunla o bilen / onuň bilen u bilan / uning bilan u bilen / uning bilen unıñ menän anıñ belän onımen al menen kininen unpa
Türkiyə Azərbaycan Türkmən Özbək Yeni Uyğur Başqırd Tatar Qazax Qırğız Yakut Çuvaş
biz biz biz biz biz beź bez biz biz bihigi epir / epĕr
bize bizə bize bizga bizge beźgä bezgä bizge bizge bihiexe / bihiexeğe pire
bizi bizi bizi bizni bizni beźźe bezne bizdi bizdi bihigini pire
bizde bizdə bizde bizda bizde beźźä bezdä bizde bizde - pirĕnte / pirte
bizden bizdən bizden bizdan bizdin beźźän bezdän bizden bizden bihigitten pirĕnten / pirten
bizim bizim biziň bizning bizning beźźeñ bezneñ bizdiñ bizdin bihiene pirĕn
bizimle bizimlə biz bilen / biziň bilen biz bilan / bizning bilan biz bilen / bizning bilen beźźeñ menän bezneñ belän bizben biz menen bihiginen pirĕnpe
Türkiyə Azərbaycan Türkmən Özbək Yeni Uyğur Başqırd Tatar Qazax Qırğız Yakut Çuvaş
siz siz siz senlar siler / sénler heź sez sender siler ehigi esir / esĕr
size sizə size senlarga silerge / sénlerge heźgä sezgä senderge silerge ehiexe / ehiexeğe sire
sizi sizi sizi senlarni silerni / sénlerni heźźe sezne senderdi silerdi ehigini sire
sizde sizdə sizde senlarda silerde / sénlerde heźźä sezdä senderde silerde - sirĕnte
sizden sizdən sizden senlardan silerdin / sénlerdin heźźän sezdän senderden silerden ehigitten sirĕnten
sizin sizin siziň senlarning silerning / sénlerning heźźeñ sezneñ senderdiñ silerdin ehiene sirĕn
sizinle sizinlə siz bilen / siziň bilen senlar bilan siler bilen / sénler bilen heźźeñ menän sezneñ belän sendermen siler menen ehiginen sirĕnpe
Türkiyə Azərbaycan Türkmən Özbək Yeni Uyğur Başqırd Tatar Qazax Qırğız Yakut Çuvaş
onlar onlar olar ular ular ular alar / ular olar alar kiniler vĕsem / vălsem
onlara onlara olara ularga ulargha ularğa alarğa olarğa alarga kinilerge vĕsene
onları onları olary ularni ularni ularźı alarnı olardı alardı kinileri vĕsene
onlarda onlarda olarda ularda ularda ularźa alarda olarda alarda - vĕsenche
onlardan onlardan olardan ulardan ulardin ularźan alardan olardan alardan kinilerten vĕsenchen
onların onların olaryň ularning ularning ularźın alarnıñ olardıñ alardın kiennere vĕsen / vĕsenĕn
onlarla onlarla olar bilen ular bilan ular bilen ular menän alar belän olarmen alar menen kinilerinen vĕsempe
Bağla

Əlifbası

Türk dilinin qədim yazılı abidələri (Orxon-Yenisey əlifbası ilə) VI-XI əsrlərə aiddir; daha qədim abidələri isə mani, brahmi və soğdi əlifbası ilə yazılmışdır (Sintszyan və Orta Asiya). Sonralar türk yazısı (Uyğur və Ərəb əlifbaları ilə) şərqdə Kaşqar, Orta-Asiya və Qızıl Ordada, qərbdə isə Səlcuqilər dövlətində (Kiçik Asiya), Azərbaycanda, Türkiyədə, Misirdə, Hindistanda və s. yerlərdə inkişaf etmişdir.

XX əsrin 20-30-cu illərində keçmiş SSRİ-nin türkdilli xalqları latın əlifbasından istifadə etmişlər. 30-cu illərin sonunda bu dillərin çoxu üçün kiril qrafikası əsasında əlifba yaradılmışdır. Türkiyədə 1928-ci ildən latın qrafikalı əlifba qəbul olunmuşdur. Lakin SSRİ dağıldıqdan sonra azad olmuş türkdilli dövlətlər yenidən latın qrafikalı əlifbadan istifadə etmişlər.

Tarix

XIX əsr

Keçmiş Sovet türk xalqlarının arasında ədəbi dilləri inkişaf etməyə ilk başlayanlar Volqa və Krım tatar, Azərbaycan və qazax mütəfəkkirləri idilər. Onların arasından olan Krım tatar mütəfəkkiri, İsmayıl Qaspıralı 1884 ildə Terjuman jurnalında bir türk lingua franca-nı yaratmağa təklif edib.[2]

XX əsr

Sovet dövrü

Əsas məqalə: Sovet İttifaqı

Sovet İttifaqının "müsəlman" sayılan əhalisinin böyük əksəriyyəti türk dillərində danışırdı.[3] Sovet dövründə türk dillərin sayısını standatlaşma yolu ilə azaltma imkanı bir türkçü iddia kimi hücüm olunurdu. Əksinə, əvvəl dialekt sayılan bir sıra ləhcə dil statusa qaldırılmış.[4]

Türk dilləri barəsində fəaliyyətlər və elmi işlər

SSRİ dövrünə qədər türkdilli xalqların iki əsas yazılı dili var idi: Osmanlı türkcəsi və Çağatay türkcəsi. Bu dövrdə Osmanlı və Azərbaycan ərazilərindən başqa türk dünyasının əhəmiyyətli bir hissəsi Çağatay türkcəsi işlədib bu yazı dilini Türki Til adlandırmışdır. Bu dövrdə və hətta SSRİ-nin qurulmasından bir müddət sonra da əcnəbilərin təsnifatda türk ləhcələrinin nomenklaturasını işlətdikləri görülür. Əslində rusların hər bir türk tayfası üçün ayrıca yazı dili quraşdırmaq səyləri hələ Çar Rusiyası dövründə başlamışdır. Bundan əlavə, V. Radloffun “Opit slovarya tyurkskih nareçiy” (Versuch eines Wörterbuches der Turk-Dialecte) I-IV əsəri də “Türk dialektlərinin lüğət essesi” adlandırılmış və əsərdə qazax, qırğız, özbək və b. dialekt kimi təsnif edilirdi. Özbək Əbdürrəuf Fitrətin 1919-cu ildə nəşr etdirdiyi “Tilimiz” adlı məqaləsində öz dilini türk adı ilə qeyd etdiyi görünür. Azərbaycanlı Mirzə Ələkbər Sabirin 1910-cu ildə “Günəş” qəzetində Osmanlı dilindən öz dilinə tərcüməni türkcədən türkcəyə tərcümə kimi şərh və tənqid etdiyi görünür. Azərbaycan şairi, yazıçısı və maarifçisi Abdulla Şaiqin türk dili (1924) və Türk ədəbiyyatı (1924) adlı əsərləri də azərbaycan dilinin türk dili adlandırılmasına nümunədir. B. Ercilasun, Türkiyədə türk ləhcələrinin təsnifatının keçmişdən bəri davam edən bir təcrübə olduğunu və bunun rusların həyata keçirdiyi dil siyasəti nəticəsində ortaya çıxan təsnifatı qəbul etməməkdən ibarət olduğunu iddia edir. Tələt Təkinin əvvəlcə dialekt təsnifatını qəbul etdiyi, daha sonra dil təsnifatına müraciət etdiyi görülür.

Türkiyədə türk dilləri və ya türk ləhcələri adı altında bir çox türk dillərinin birlikdə və ya ayrı-ayrılıqda müzakirə edildiyi akademik nəşrlər mövcuddur. Məqalələrdən başqa bir çox türk dilinin birlikdə müzakirə edildiyi əsas mənbələrdən bəziləri bunlardır:

  • Ahmet Cevat Emre, Türk Lehçelerinin Mukayeseli Grameri, TDK, İstanbul 1949.
  • Saadet Çağatay, Türk Lehçeleri Örnekleri, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara 1950.
  • Ahmet Bican Ercilasun vd., Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü, Kültür Bakanlığı, Ankara 1991.
  • Timur Kocaoğlu vd., Türk Dünyası Konuşma Kılavuzu, Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı, İstanbul 1992.
  • Talat Tekin, Türk Dilleri -Giriş-, Simurg, İstanbul 1999.
  • Ahmet Buran, Çağdaş Türk Lehçeleri, Akçağ, İstanbul 2001.
  • Nami Ardakoç vd., Modern Türk Dilleri Seyahat ve Konuşma Kılavuzu, Geçit Kitabevi, İstanbul 2005.
  • Ahmet Bican Ercilasun vd., Türk Lehçeleri Grameri, Akçağ, İstanbul 2007.

Bunların arasında 1991-ci ildə Mədəniyyət Nazirliyi tərəfindən nəşr edilən Müqayisəli Türk ləhcələri lüğəti adlanan lüğətə Türk Dil Qurumunun rəsmi lüğət internet səhifəsində [5] onlayn olaraq daxil olmaq mümkündür. Pamukkale Universitetindən bir tədqiqatçı tərəfindən hazırlanan [6] PAU ÇTLE saytında müxtəlif türk ləhcələri lüğətləri və söz öyrənmə oyunları[7][8] onlayn olaraq yayımlanır.[9]

İstinadlar

Xarici keçidlər

Həmçinin Bax

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.